چکیده:
این مقاله گزارشی است از بررسی نگارنده در مراکز افکارسنجی و رصد فرهنگی پژوهشگاه فرهنگ،هنر و ارتباط در جستوجوی پاسخ به این پرسش که وضعیت کنونی حضور سینمای ایران، در عرصههای بین المللی،چگونه است؟آیا مطلوب است یا نیازمند الزاماتی است که باید افرادی ذینقش در این فضا،از جمله سینماگران،سیاستگذاران و مدیران و نهادهای سینمایی کشور،در جهت تحقق آنها تلاش کنند.بدینمنظور،دیدگاههای برخی فعالان سینما در حوزههای گوناگون بررسی شده و یافتهها در دو بخش تحلیلی و آماری عرضه شده است.
خلاصه ماشینی:
"2. نظر فعالان سینمایی دربارهء میزان تأثیرگذاری مسئولان و نهادهای سینمایی بر بین المللی شدن سینمای ایران نظر پاسخگویان در این زمینه چنین است: *حضور بین المللی سینمای ایران،اصولا نیازمند مدیریت فرهنگی صحیح است که جز با تلاش مدیران فرهنگی کارآزموده میسر نخواهد شد.
نکتهء مهمی که باید به آن توجه داشت این است که آیا سینمای کشور ما با حفظ هویت در ساختار سینمای بومی،ملی و شرقی موفق به اخذ جوایز در جشنوارههای خارجی شده یا نه این جشنوارهها هستند که با توجه به اهداف خاص خود-بعضا سیاسی-برخی از آثار سینمایی ما را فتح کردهاند؟آیا این هویت سینمای پس از انقلاب در ساختار به وجود آمده یا نه؟آیا نسبت به قبل از انقلاب،دارای تفاوت ساختاری است یا نه؟ *ایران،پیش از انقلاب اسلامی نیز سینمایی آوانگارد داشته،اما اتفاقی که بعد از انقلاب رخ داد این بوده که سعی شده است کلیت سینما به سمت سینمایی متفاوت گرایش پیدا کند و مهمترین امتیازی که میتوان به مدیران سینمایی بعد از انقلاب داد این است که سعی کردند این سینمای متفاوت را به بدنهء سینمای کشور تزریق کنند و اوج این اتفاق مربوط به سینمای دههء 60 بود.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نمودار 10:دیدگاه ذینقشان سینمایی دربارهء اینکه رویکرد سینمای کشورمان با توجه به کشوری که فعالان سینمای ایران در آن حضور مییابند باید متفاوت باشدنتیجهگیری در مجموع بیشتر فعالان سینمای ایران باور دارند سینمای ایران در فرایند بین المللی شدن قرار گرفته است و صددرصد آنان نقش مدیران و سیاستگذاران سینمایی ایران را در این زمینه مهم و اساسی دانستهاند."