خلاصه ماشینی:
"کودک مبتلا به ناتوانی یادگیری که دچار حواسپرتی است نمیتواند حواس خود را بیش از چند دقیقه بر یک فعالیت متمرکز کند و توجه وی به آسانی به محرکهای نامربوط به فعالیت منحرف میشود.
یک سری علایم وجود دارد که خانوادهها میتوانند از آن استفاده کنند،مثلا میگویند که زمانی که با کودک حرف میزنیم حواس او پیش ما نیست و یا تصور میکنند که تشنجی در کار است،اما معمولا تشنجی وجود ندارد و مشکل کودک،بیتوجهی است.
نه سوال وجود دارد که گفته میشود اگر کسی از این نه سوال به شش سوال آن جواب مثبت بدهد یعنی اینکه آن بچه دچار بیتوجهی است و با درمان و مداخله مناسب میتوان مشکل او را حل کرد.
نکاتی که در مورد بیتوجهها وجود دارد این است که آنها معمولا کودکانی آرام هستند و اینها افرادی هستند که فقط بیتوجهی دارند و بیشفعالی ندارند و خیلی مواقع این افراد به حساب اینکه نمیفهمد،هوشش کم است آنها را تنبیه میکنند و فشا رغیرمعمول به آنها وارد میکنند و فشار غیرمعمول به آنها وارد میکنند در صورتی که مشکل واقعی این کودکان،بیتوجهی است.
نه اینکه دارو بخورند اما باید اصلاح رفتار صورت بگیرد که اینها در غالب کتابهایی میتوان به آنها آموزش داد که مثلا باید از چه روشهای تشویقی و تنبیهی در مورد کودک استفاده کرد.
آتیه برای درمان مشکل توجه بچههای سنین پایین،بازیدرمانی،کاردرمانی به کار میگیرد،برای اصلاح رفتار پدر و مادر، رواندرمانی لازم است،که به آنها کمک میکند مشکلات ارتباطی خود را حل کنند."