خلاصه ماشینی:
"به عنوان نمونه،در کشور فرانسه،ملاک تشخیص جرم جاسوسی از جرم خیانت به کشور از نظر قانونگذار فرانسوی،بر پایه ملیت استوار است؛به این معنا که اگ یک فرد خارجی اقدام به تجسس و جمع‌آوری اطلاعات و اسناد مخفی درباره امور نظامی و تشکیلات حمله یا دفاع یا اوضاع سیاسی یا اقتصادی مملکت کند،با قصد این که اطلاعات و اسناد را در مقابل پول یا بلاعوض در اختیار دولت دیگر قرار دهد،به این فرد خارجی "جاسوس"گفته می‌شود،ولی اگر یکی از افراد فرانسوی،اعم از نظامی یا غیرنظامی مرتکب این قبیل اعمال شود،خائن به کشور محسوب خواهد شد(شامبیاتی،6731ج3:201).
>جاسوسی مشروع و نامشروع از دیدگاه اسلام گروهی از حقوقدانان عقیده دارند جاسوسی تنها در زمان جنگ نامشروع است و مستوجب مجازات می‌باشد،اما جاسوسی در زمان صلح مجازات ندارد، زیرا مرتکب آن قصد خدمت به کشور متبوعش را دارد: مجازات کردن جاسوس در زمان جنگ مورد اختلاف نیست و کلیه قوانین،آن را قبول کرده‌اند،ولی نسبت به مجازات آن در زمان صلح از نظر عدالت و از نظر ضرورت،تردید شده و می‌گویند هر فردی مکلف است اطلاعات کافی و مفیدی که از اوضاع کشورهای دیگر به دست می‌آورد،در اختیار مملکت متبوع خود قرار بدهد و این اقدامات همیشه جنبه جاسوسی به منظور دفاع یا حمله ندارد(گارو،بی‌تا:371).
البته ممکن است برخی وجوه فوق از جهاتی قابل مناقشه باشند،اما مجموعه ادله ارائه شده به خوبی اثبات می‌کند جرایم جاسوسی و خیانت به کشور و سایر جرایم علیه امنیت خارجی کشور،از زمره جرایم سیاسی نیستند و ارفاق‌های روا داشته شده در جرم سیاسی،درباره آن‌ها قابل اعمال نیست."
(
, 
, 
)
