چکیده:
کیفیت حیات سیاسی-اجتماعی قبایل عرب در شبهجزیره عربستان از بنیانهای تاریخنگاری اعراب در دوران قبل و بعد از ظهور اسلام بهشمار میآید؛اینکه چه واکنشی نسبت به رخداد بزرگ ظهور اسلام از خود نشان دادند و اینکه این واکنش بر چه نگرشی مترتب بوده است از مباحث مورد بررسی در این تحقیق بهشمار میرود.قبیله اشعر از جمله قبایل جنوبی یا یمنی بود که نامی ماندگار از خود در وقایع قبل و بعد از ظهور اسلام بهجای گذاشته است.شرکت در واقعه فیل،حضور فعال در تجارت راه جنوبی،مراوده تجاری و اقتصادی با مکه جزء حوادث روایت شده قبل از اسلام این قبیله بوده است؛همچنانکه پیشدستی در قبول اسلام،و روایت مربوط به حضور آنان در مهاجرت به حبشه و سپس چرخش آنان در آستانه درگذشت پیامبر(ص)از اسلام به شرک،در شمار موضوعاتی است که آنان را از سایر قبایل متمایز میسازد.بویژه نقش ابو موسی اشعری یکی از شخصیتهای مشهور اعراب جنوبی در حوادث دوران پس از شکلگیری نهاد خلافت.این تحقیق با روش کتابخانهای تهیه گردیده و محقق بر آن است تا به کمک اسناد به تبیین برخی از انگیزههای قبیله اشعر در وقایع مذکور بپردازد.
خلاصه ماشینی:
"سیطره ایرانیان بر این سرزمین کاسته شده بود و قدرت آنها صرفا به صنعا و چند شهر دیگر
رهبرانی با نفوذ و ائتلاف قبایلی قدرتمند در این مناطق به ظهور نرسیده بود در تهامه قبایل عک و اشعر تجمعی از مردمان را آشکر میکردند(ابن خلدون،6891،ج 2:925)شایان ذکر است
کشیده شده است(رازی،8931،ج 21)بههرحال جسارت مکیان عزم این حکمران و محافظ دیانت مسیح را در جهت اعزام لشکر برای تخریب کعبه استوار ساخته و ازاینرو بود که با
میکند که ابو موسی از مهاجران به حبشه نبوده است و در مکه با کسی حلیف نبوده بلکه در مکه اسلام آورد و به سرزمین خود بازگشته است(ابن سعد ج 4:601 و ابن عبد البر،8131:876)و از
مهاجرت این خاندان به حبشه و قدمت اسلام آنها نقل شده است توسط خاندان ابو موسی
اسلام است که این مهم با حضور نمایندگان پیامبر در میان قبایل یمن تحقق یافت.
303)هرچند که این نمایندگان از میان قبایل خودشان توسط پیامبر انتخاب شده بودند این
شده که عامل مأرب بوده است و تا دوران خلیفه اول بر این سمت باقی ماند(ابن حبیب:621 و
ابو موسی در ابتدای امر به عنوان یک یمنی،همگام با معاذ در آموزش امور مذهبی و تعلیم قرآن به یمنیها،به سوی آن سرزمین اعزام شده باشد و در دورههای،بعدی حیات پیامبر(ص)به
در اواخر حیات پیامبر عامل مأرب بوده است و فرار معاذ به سوی ابو موسی و حرکت هردو به
همگامی قبیله اشعر با عک تعبیر کرد که این همراهی در جهتهای مختلف دیده شده است.
ابو موسی که در این زمان عامل پیامبر در مأرب بود به اتفاق معاذ علیه اسود"