خودارزیابی فرهنگی؛ رهیافتی نوآورانه در نیل به تعالی فرهنگی مقاله

از جمله مفاهیم عرضه‌شده در حوزه مدیریت راهبردی فرهنگ در سالیان اخیر،ابزار و مفهوم‌ مهندسی فرهنگی می‌باشد.به واسطه اهمیت بی‌تردید این مقوله در مناسبات سیاسی و اقتصادی، توسعه و تعمیق ارزش‌های اجتماعی و رضایت شهروندان و مواردی از این دست؛این تحقیق‌ اهدافی چون توصیف و تبیین مفهوم مهندسی فرهنگی(به عنوان یک استعاره مدیریت راهبردی‌ فرهنگ)،و تبیین مفهوم خودارزیابی فرهنگی را دنبال می‌کند. بدین لحاظ این مقاله مرکب از سه بخش اصلی می‌باشد.بخش نخست به معرفی و تبیین ابعاد و کاکردهای استعاره مهندسی فرهنگی می‌پردازد.بخش دوم مقاله به تحلیل انتقادی کژکاکردها و نیمه تاریک مهندسی فرهنگی می‌پردازد.بخش سوم نیز سعی در تبیین مفهوم نوین خودارزیابی‌ فرهنگی در تدوین و عملیاتی نبودن نقشه تعالی فرهنگی،دارد.

"چنانچه میزان دقت در ارزیابی بالا بوده و دقت و سخت‌گیری در فرایند بالا باشد،از روش‌هایی نظیر شبیه‌سازی جایزه استفاده می‌گردد و در صورتی که میزان انرژی،زمان‌ و دقت در اندازه‌گیری معیارها با مداررا و نرمش محاسبه گردد از رویکرد پرسشنامه استفاده‌ می‌گردد(ماکارون و ماسون‌1،3002:48)أ (به تصویر صفحه مراجعه شود) نمودار 5:رهیافت‌های مختلف خودارزیابی در مدل‌ EFQM (ماکارون و ماسون،3002:48) از آنجایی که فرهنگ مجموعه‌ای از ارزش‌های مشترک می‌باشد که تمامی اقشار،قومیت‌ها و خرده‌فرهنگ‌ها در تعمیق و دوام آن سهیم می‌باشند،بنابراین استفاده از الگوی خودارزیابی‌ فرهنگی در جهت بازشناسی ارزش‌های فرهنگی می‌تواند بسیار مفید به فایده واقع شود. نمودار 6:ابعاد توجیه‌پذیری مدیریت فرهنگی(وودلی،6002:291) (به تصویر صفحه مراجعه شود) با وجود اتخاذ رویردها و تدابیری نظیر نقشه راهبرد تعالی فرهنگی و الگوی مدیریت راهبردی‌ فرهنگی در جهت پیاده‌سازی مهندسی فرهنگی،این الگوها به لحاظ نظری و در مقام اجراء دارای نقاط ضعفی می‌باشند که در اغلب مواقع دستیابی به اهداف از پیش ترسیم شده را با مشکل‌ مواجه ساخته است که در ادامه بحث به آسیب‌شناسی و بررسی پیرامون برخی از این موارد پرداخته‌ایم. (به تصویر صفحه مراجعه شود) نگاره 2:نمونه‌ای از خوشه‌بندی سازمان‌ها جهت برقراری جوایز سرآمدی فرهنگی‌ نکته قابل تأمل آنست که به رغم محاسن و معایب دو مدل ارائه شده نقشه تعالی فرهنگی(مبتنی‌ نقشه راهبرد)و مدل سرآمدی فرهنگی(مبتنی بر مدل اروپایی کیفیت)،هریک از این رهیافت‌ها با توجه به ماهیت توصیفی یا تجویزی یا سطح تجزیه و تحلیل دارای نقاط قوت و ضعفی‌ می‌باشد(پادوبنیک و اسلاوکو،8002:312)."