خلاصه ماشینی:
"اینکه گفته میشود:گزارشنویسی،مرز میان واقعیت و داستان است بیشتر مربوط به گزارشهای توصیفی در روزنامهنگاری میتوان چیزی را ندید، ولی براساس اطلاعات اندک از یک واقعیت ( TCAF )بر اساس تخیل به پردازش آن پرداخت است.
کتاب تخیل در روزنامهنگاری ضمن بررسی مفهوم تخیل به ریشههای آن در متون کهن از جمله افسانه،قصه و شعر و در عین حال به جستوجوی این عنصر در ادبیات معاصر،داستان و رمان میپردازد.
در بخش دوم کتاب نویسنده ضمن تمایز قائل شدن بین روزنامهنگاری عینی و ذهنی تخیل را وجه تمایز این دو سبک معرفی میکند.
وی خاطر نشان میکند:«آنچه منظور و مراد کتاب از واژه تخیل است،معادل انگلیسی noitciF ، به معنای افسانه،قصه و داستان است در فرهنگ روزنامهنگاری در امریکا و انگلیس نوشتن خبر( sweN )یا گزارش( tropeR )از یک رویداد را ماجرا یا داستان( yrotS )هم میگویند،به همین دلیل ساختن و پردازش یک خبر یا گزارش،شکل روایی و ماجرا( yrotS ) نام دارد این داستان( noitciF )مورد نظر بحث این کتاب است».
در این اثر زبان روزنامهنگاری و خبرنویسی در سراسر جهان ثابت فرض شده است به اعتقاد نگارنده تخیل در روزنامهنگاری-به ویژه گزارشنویسی-تابعی بیچون و چرا از هسته اصلی واقعیت و حجم،ظرفیت و ثقل واقعیت است بدین ترتیب،به عقیده مؤلف تفاوت اخبار و گزارشها را باید در نحوهء کاربرد قوه تخیل جستوجو کرد.
منابع مورد استفاده در این اثر معدود است- تنها شش منبع-که اگر بخواهیم آنها را به تناسب موضوع اصلی کتاب ه اصلی و فرعی تقسیمبندی نماییم،تقریبا هیچکدام به طور تخصصی به موضوع تخیل در روزنامهنگاری نپرداختهاند؟با همین منابع اندک که بیشتر هم متعلق به دهههای 50،60،80 میلادی میباشند."