چکیده:
هدف تحقیق بررسی ارتباط تغییرات هورمون کورتیزول و پروتئینهای انتقالدهنده پلاسما متعاقب فعالیت بدنی شدید هوازی در دوندگان جوان بود.16 نفر دونده مرد جوان به صورت داوطلب با میانگین سنی 2-21/8 سال،قد 5/26- 175 سانتیمتر،وزن 2/21-64/17 کیلوگرم،در این تحقیق شرکت نمودند.نمونههای خونی قبل،بلافاصله و 3 ساعت پس از پایان فعالیتبدنی شدید هوازی(آزمون بالک)جمعآوری شد.برای تجزیه و تحلیل آماری از روش تحلیل واریانس یکطرفه با اندازهگیریهای مکرر و آزمون تعقیبی توکی و برای بررسی ارتباط بین متغیرها،از ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنیداری (p<0/05)استفاده شد.نتایج تحقیق نشان داد که بلا فاصله پس از پایان فعالیت بدنی شدید هوازی،سطوح کورتیزول،آلبومین،گلوبولین و هموگلوبین سرم بهطور معنیداری افزایش یافتند(p<0/05)اما هماتوکریت سرم تغییر معنی داری نداشت.در پایان دوره بازیافت(3 ساعت پس از فعالیت بدنی)سطوح کورتیزول سرم بهطور معنیداری به پایینتر از مقادیر اولیه کاهش یافت(p<0/05)،همچنین سطوح آلبومین و هموگلوبولین سرم بهطور معنیداری به مقادیر اولیه برگشت نمودند(p<0/05)درحالیکه گلوبولین سرم در همان سطح افزایش یافته باقی ماند(p<0/05).بین تغییرات کورتیزول سرم و پروتئینهای انتقالدهنده پلاسما،بلافاصله و 3 ساعت پس از پایان فعالیت بدنی شدید هوازی ارتباط معناداری مشاهده نشد(p<0/05).در مجموع،افزایش غلظت کورتیزول سرم و پروتئینهای انتقالدهنده پلاسما در دوندگان جوان،احتمالا به دلیل ویژگی نوع فعالیت بدنی،شدت فعالیت و انتقال مواد پلاسمایی باشد.
خلاصه ماشینی:
"آدام و همکاران(2003)،در تحقیقی روی 26 فوتبالیست که به مدت 2-17 دقیقه با بار کار افزایشی بر روی نوار گردان فعالیت کردند گزارش نمودند که بعد از فعالیت بدنی غلظت هموگلوبین آنها افزایش یافت و یکی از مکانیسمهای آن را تغییرات احتمالی هورمونهای استرسی از جمله کورتیزول بیان کرد(3).
ارتباط بین تغییرات هورمون کورتیزول با پروتئینهای انتقالدهنده پلاسما در دوندگان مرد جوان (به تصویر صفحه مراجعه شود) همانطور که در جدول(2 و 3)،نشان داده شده است بلافاصله پس از پایان فعالیتبدنی شدید هوازی،سطوح کورتیزول سرم دوندگان جوان بهطور معنیداری افزایش یافت(001/0- P )اما در پایان دوره بازیافت(3 ساعت پس از پایان فعالیتبدنی)بهطور معنیداری به پایینتر از مقادیر اولیه کاهش یافت(001/0- P ).
با توجه به یافتههای تحقیق حاضر،جدول(4) نشان میدهد که بین تغییرات کورتیزول سرم و پروتئینهای انتقالدهنده پلاسما در دوندگان جوان،بلافاصله و 3 ساعت پس از پایان فعالیتبدنی شدید هوازی ارتباط معناداری مشاهده نشد(05/0< P ).
ناگاشیما3و همکاران(2000)در تحقیقی روی 7 نفر آزمودنی سالم نشان دادند که بعد از یک فعالیت با شدت 85%حد اکثر اکسیژن مصرفی به مدت 4 دقیقه و یک فعالیت سبک با 30%حد اکثر اکسیژن مصرفی به مدت 5 دقیقه آلبومین سرم افزایش یافت و ظرف چند ساعت پس از پایان فعالیتبدنی به مقادیر اولیه برگشت نمود و یکی از دلایل این تغییرات را افزایش هورمون کورتیزول بیان کردند (26).
علی رغم اینکه در تحقیقات اندکی تاثیر کورتیزول بر پروتئینهای پلاسما گزارش شده است اما در این پژوهش ارتباطی بین تغییرات کورتیزول سرم و پروتئینهای انتقالدهنده در دوندگان جوان مشاهده نشد و جهت بررسی ارتباط بین این متغییرها نیاز به تحقیقات بیشتری میباشد."