چکیده:
انسان در طی حرکت و جابهجای محیط اطرافش را مورد ارزیابی قرار میدهد و مسیری را بهوسیله تصویر موجود در سیستم عصبی مرکزی از فضای حرکت که به صورت متوالی به روز میشود،انتخاب میکند.هدف از این تحقیق ارزیابی نقش اطلاعات حس عمقی عضلات پا به عنوان یک چهار چوب مرجع در تعیین جهتیابی بود.11 مرد جوان راستدست به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند.ویبریشن یکطرفه عضلات پا از ابتدا و نیمه مسیر،در یک تکلیف حرکتی(راه رفتن،هفت گام)تحت شرایط چشم بسته و چشم باز بهکار گرفته شد.انحراف از مسیر راه رفتن توسط مسافت هفتمین گام از اولین گام از محور داخلی-خارجی محاسبه شد.طول گام و زاویه انحراف پا از محور داخلی- خارجی برای هر هفت گام اندازهگیری شد.همه انحرافات از مسیر مستقیم توسط رد پای آزمودنی ما از خط مرجع بر روی زمین اندازهگیری شد.ویبریشن در شرایط چشم بسته و اعمال ویبریشن در نیمه مسیر،انحراف واضحی در مسیر گام برداری ایجاد کرد.در شرایط چشم باز انحرافات کمتر بود.همچنین انحراف کمی در مسیر گامبرداری در شرایطی که چشمها بسته و ویبریشن در ابتدای مسیر اعمال شد،به وجود آمد.اطلاعات حس عمقی عضلات پا نقش مهمی در تعیین یک چهارچوب مرجع برای انحراف از مسیر گامبرداری ایجاد میکند
خلاصه ماشینی:
"نقش اطلاعات حس عمقی عضلات پا در هدایت مسیر حرکتی راه رفتن سید حسین حسینی مهر*،علی اصغر نورسته** تاریخ دریافت مقاله:3/87 تاریخ پذیرش مقاله:11/87چکیده (IBانسان در طی حرکت و جابهجای محیط اطرافش را مورد ارزیابی قرار میدهد و مسیری را بهوسیله تصویر موجود در سیستم عصبی مرکزی از فضای حرکت که به صورت متوالی به روز میشود،انتخاب میکند.
برای تعیین اختلاف میان میانگین زاویه انحراف پا از خط مرجع و طول گام درون و میان سه شرایط ویبریشن و دو وضعیت بینای از آزمون اندازهگیری مکرر دو راهه استفاده شد.
نحوه اندازهگیری زاویه انحراف،پاها از خط مرجع (به تصویر صفحه مراجعه شود)نتایج تحت شرایط بدون ویبریشن(کنترل)در دو وضعیت چشم باز و چشم بسته آزمودنیها در امتداد محور قدامی-خلفی با کمترین انحراف گامبرداری کردند.
با استفاده از آزمون اندازهگیری مکرر دو راهه برای تعیین اثر ویبریشن بر روی طول گام و زاویه انحراف از خط مرجع در دو وضعیت چشم باز و چشم بسته تحت همه شرایط(ویبریشن از ابتدا،ویبریشن از نیمه و بدون ویبریشن) مشخص شد که بینای اثر کمی تحت همه شرایط تحریکی با ویبریشن بر کاهش طول گام داشت،اما این تفاوت معنادار نبود.
RePeated Measure همچنین با استفاده از آزمون اندازهگیری مکرر دو راهه مشخص شد که اختلاف مسافت اولین رد پای پای چپ تا آخرین رد پا از خط مرجع(محور کناری-داخلی)در وضعیتهای بینای معنادار نبود( P-0/53 )و تنها-در وضعیت اعمال ویبریشن در نیمه مسیر با چشمهای بسته معنادار بود (P-0/01) .
با توجه به اطلاعات جدول مشخص میشود که بین هر هفت رد پای آزمودنیها در دو آزمون اندازهگیری شده،در تمام شرایط ویبریشن و بینای هماهنگی فضایی وجود دارد."