چکیده:
یکی از مسایل مهم فقهی و اقتصادی جامعه به خصوص مسلمانان مقیم کشورهای غیر اسلامی،مسأله معاملات ربوی و بهره بانکی بین مسلمانان و غیر مسلمانان در سرزمینها و کشورهای غیر اسلامی-دار الکفر-و سرزمینها و کشورهای اسلامی- دار الاسلام-است،در راستای بدست آوردن احکام فقهی بهره بانکی و معاملات ربوی میان دو ملت مسلمان و کافر،روایات و آرای فقها و علمای شیعه و اهل تسنن،مورد بررسی قرار میگیرد،البته با مدنظر قرار دادن وجود اماننامه بین مسلمانان و غیر مسلمانان که در عصر کنونی با مقررات و قوانین رفتوآمد کشورها برابر است.
خلاصه ماشینی:
"واژگان کلیدی: ربا،بهره بانکی،فقه،مسلمان،کافر (*)-دانشجوی دکتر )dhP( واحد علوم و تحقیقات تهران و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام طرح مسأله: بدست آوردن احکام ربا میان مسلمانان و غیر مسلمانان در کشورهای اسلامی و غیر اسلامی که به عنوان دار الاسلام و دار الحرب در متون اسلامی ذکر شده،دارای اهمیت بسزایی است،بخصوص که در عصر کنونی بسیاری از مسلمانان به کشورهای غربی مهاجرت نمودهاند و در آنجا اقامت کردهاند،و نیز تعدادی از غیر مسلمانان اعم از اهل کتاب ساکن کشورهای اسلامی هستند و معاملات ربوی میان دو طرف در دو سرزمین صورت میگیرد،و مهمتر از آن مسلمانان به قصد به دست آوردن سود و بهره بانکی در بانکهای کشورهای خارجی غیر اسلامی سپرده گذاری مینمایند و از بانکهایی که سرمایهشان متعلق به کافران است وامهایی دریافت میکنند؛لذا در این راستا،روایات و آرای علما و فقهای فریقین اهل تسنن و تشیع مورد بررسی قرار میگیرند.
آرای علمای اهل تسنن پیرامون بهره بانکی و ربا میان مسلمان و غیر مسلمان: براساس آنچه که از سخنان علمای اهل تسنن به دست میآید،میتوان آرا و نظرات آنان در این مورد به پنج دسته ذیل تقسیمبندی کرد: دسته اول:علمایی که قایل به جواز ربا و گرفتن سود هستند در صورتی که مسلمانان اماننامه داشته باشد: به نظر ابو حنیفه،محمد بن الحسن شیبانی،ثوری،نخعی و عبد الملک بن حبیب، مسلمانی که وارد سرزمین غیر اسلامی میشود،و اماننامه داشته باشد میتواند از کافر حربی ربا بگیرد."