خلاصه ماشینی:

"نمادهای جنسی فرویدی در این فیلم خیلی بارز نیستند اما به‌طور کلی می‌توان‌ به تعدادی از آن‌ها اشاره کرد:هنگامی‌که نخستین‌بار خنده مادر را در صورت‌ نورمن بیتس می‌بینیم،بیتس در کنار مرداب است که در آن هنگام اتومبیل را غرق می‌کند. روان‌کاوی ژاک لاکان در فیلم«روانی» فیلم روانی که درباره ناخودآگاه شخصیت‌ها خصوصا نورمن بیتس است تلاش‌ می‌کند تا با عناصر مختلف به مسئله آرزوی یکی شدن با مادر و یا بازگشت به امر تصویری بپردازد. اما نورمن بیتس با بازگو کردن خاطرات خود و پیش از آن با ورود مردی به زندگی آن‌ها گویی وارد مرحله امر نمادین شده است‌ که جدایی از مادر را به شکلی محسوس لمس کرده و به این مسئله پی برده است‌ که وجودی جدا از مادر دارد و با کشتن آن‌ها سعی کرده است که از این واقعیت‌ (قرار گرفتن در مرحله امر نمادین)فرار کند. این‌ مطلب درمورد نورمن بیتس یادآور تعریف لاکان از عشق است که می‌گوید عشق‌ نیز نمی‌تواند به‌طور کامل اتفاق بیفتد و بازگشت به مرحله امر تصویری با عاشق‌ شدن نیز محال است و هیچ معشوقی نمی‌تواند جای مادر را برای نورمن بیتس‌ بگیرد. در جای‌جای فیلم و توسط صحنه‌های مختلف از جمله گفت‌وگو و مشاجره مادر و پسر،نشان دادن تصویر مادر و پسر در یک صحنه،پوشیدن لباس‌های مادر توسط نورمن بیتس،گفت‌وگو با خانم ماریون کرین در اتاق هتل که گویی زبان‌ ناخودآگاه آن‌ها به گفت‌وگو با یکدیگر می‌نشیند،آرزوی بازگشت به مادر و امر تصویری متبلور می‌شود."