خلاصه ماشینی:
"مدیا کاشیگر،نخستین سخنران این جلسه با اشاره به ویژگیهای اشعار سپانلو، آنها را عمیقا ایرانی دانست که در بستری جهانشمول جاری میشود و این دوالیته محصول نگاه مخصوص شاعر به جهان است.
(از شعر قایقسواری در تهران) کاشیگر سخنانش را با اشاره به شعر«عاشق زن ساعت»ادامه داد و با استفاده از مؤلفههای این شعر که در برخی اشعار دیگر نظیر اشراق تکرار میشود،از ریشهدار بودن تاریخ در اشعار سپانلو گفت.
(از شعر واژهء باران) سخنرانان بعدی به ترتیب،احمد رضا احمدی و هوشیار انصاریفر بودند که احمد رضا احمدی با اشاره به خاطرهء دوری از کودکی خودش و سپانلو و تلطیف هرچه بیشتر فضا،اشاره کرد که به رغم متفاوت بودن نگاه او و سپانلو به شعر، همواره اشعار سپانلو را ستوده است.
در همین راستا، انصاریفر به ورود عناصری مثل محاوره،تاریخنگاریها و حتی الهام از شعر اصیل پارسی در اشعار سپانلو اشاره کرد و در نهایت با این تأکید که اساس لذت بردن از اشعار سپانلو،نه بر بلاغت و روانی اشعار،که بر وجوه دامنهدار مفهومی آن استوار است،ختم کلام را برچید."