پرونده: خداحافظی الخاص خبر و گزارش

"اگرچه صفحاتی از شماره 671"تندیس‌"به بهانهء هشتاد سالگی استاد الخاص اختصاص یافته بود و حتا در نوبتی دیگر آخرین تصویر او روی جلد نقش بست،اما بدیهی است در فقدان این معلم بزرگ نیز،دیگر بار هنر و هنرمندی‌اش را پاس داریم. دربارهء الخاص،با آن‌که رسانه‌های غیر دولتی-خارجی‌ خوشبختانه کم کاری نکرده‌اند،در داخل اما انتظار می‌رود او نیز مثل سیاوش کسرائی،شاملو،به آذین و دیگر روشنفکران‌ دگراندیش،پس از مرگ‌شان(چنان‌که در زندگی‌شان)از سوی رسانه‌های رسمی و نهادهای دولتی به جفا و بی‌اعتنایی‌ مزمن حکومتی دچار شود!آخر او مفتخر به سه خصلت‌ برگزیده(گناه)بود؛نقاشی،کمونیسم و آشوری بودن! ما گرچه جملگی،زندگان را رقیب می‌دانیم تا بمیرند و عزیز شوند و سزاوار بزرگداشت!دربارهء هنرمندان(یا همهء بزرگان)،که آثار و اندیشهء آنها بر جامعه بازتابی دیرپا دارد،باید به خود این اجازه را دهیم که پس از مرگ نیز به نقدشان بکشیم یا ارزش گذاری‌شان کنیم."