چکیده:
این مقاله به بررسی رابطه بین جهتگیری سیاستهای تجاری، توسعه صنعت و رشد اقتصادی میپردازد.بدین منظور رشد سهم ارزش افزوده بخش صنعت در تولید ناخالص داخلی جهت سنجش میزان گسترش فرایند صنعتی شدن در اقتصادهای در حال توسعه با استفاده از یک تابع رشد لجستیک مورد مطالعه قرار گرفته است.ابتدا نرخ رشد سهم بخش صنعت در تولید ناخالص داخلی با استفاده از ار سری زمانی برای 36 کشور در حال توسعه و از جمله ایران تخمین زده شده و سپس با استفاده از آمار مقطعی، رابطه نرخ رشد بخش صنعت و جهتگیری تجاری و همچنین رشد صادرات مورد بررسی قرار گرفته است.کشورها به گونهای انتخاب شدهاند که شامل جهتگیریهای متفاوت در ارتباط با سیاستهای تجارت خارجی باشند.این کشورها از نظر جهتگیری تجاری به برونگرایی قوی، برونگرایی متوسط، دورن گرای متوسط و درونگرای قوی تقسیمبندی میشوند.نتایج به دست آمده شواهد تازهای در تأیید راهبردهای تجاری برونگرا مبتنی بر تشویق صادرات ارائه میدهد.آزمونها حاکی از آن است که رابطه مثبت و معناداری بین میزان گسترش بخش صنعت و جهتگیری تجاری وجود دارد.به طور کلی یافتهها بیانگر آن است که کشورهای در حال توسعهای که راهبردهای توسعه صادرات را در پیش میگیرند، در مقایسه با کشورهایی که سیاستهای جایگزینی واردات را دنبال میکنند، به طور مؤثرتی موجبات صنعتی شدن کشور را فراهم خواهند نمود.ایننتیجهگیری بدان جهت حائز اهمیت است که افزایش سهم بخش صنعت در تولید داخلی نقش اساسی را در فرایندگذار از یک اقتصاد سنتی به یک اقتصاد توسعه یافته ایفا مینماید.
This paper establishes new support for implementing outward oriented trade policies by relating industrial sector growth، trade policy orientation and export growth in 36 developing countries،including Iran using a logistic growth function. Based on thisstudy the use of stronglyoutward oriented policies towards export is likly relatedto a faster growth ofthe share of industrial output in GDP as well as a greater growtli rat e of exports as compared with inward looking import substitution policies
خلاصه ماشینی:
"بدین منظور رشد سهم ارزش افزوده بخش صنعت در تولید ناخالص داخلی جهت سنجش میزان گسترش فرایند صنعتی شدن در اقتصادهای در حال توسعه با استفاده از یک تابع رشد لجستیک مورد مطالعه قرار گرفته است.
ابتدا نرخ رشد سهم بخش صنعت در تولید ناخالص داخلی با استفاده از ار سری زمانی برای 36 کشور در حال توسعه و از جمله ایران تخمین زده شده و سپس با استفاده از آمار مقطعی، رابطه نرخ رشد بخش صنعت و جهتگیری تجاری و همچنین رشد صادرات مورد بررسی قرار گرفته است.
P} (2)- gnipoleveD ni htworG cimonocE dna,seciohC yciloP,stropxE",assaleB aleB 18,scimonocE tnempoleveD fo lanruoJ,"kcohS liO 1973 eht retfa seirtnuoC 35-23.
بدین منظور در دنباله مقاله ابتدا با استفاده از یک تابع رشد لجستیک، نرخ گسترش بخش صنعت در کشورهای مورد مطالعه تبیین میگردد و سپس تأثیر نگرشهای متفاوتی که در کشورهای مختلف در ارتباط با تجارت خارجی وجود دارد در کنار سایر عوامل بر این نرخ مورد بررسی و مقایسه قرار میگیرد.
تابع رشد لجستیک و نرخ گسترش بخش صنعت همان طور که در مقدمه اشاره شد، در این مطالعه 36 کشور در حال توسعه به منظور بررسی رابطه جهتگیری تجاری و رشد بخش صنعت در نظر گرفته شده است.
اول، مقداردر بلندمدت به علت اقتباس فنآوریهای جدید و تغییر در موجودی عوامل و سرمایهگذاریهای جدید ثابت نخواهد بود، دوم، به منظور تخمین میزان حداکثرابتدا حداکثر سهم ارزش افزوده بخش صنعت در تولید ناخالص داخلی هر کشور در طول دوره مورد مطالعه در نظر گرفته شده و تابع لجستیک با این مقدار تخمین زده میشود."