"این چهار فرزند به خوبی دریافتند که به تنهایی و با سرمایه محدود نمی‌توانند،در کارهای بزرگ و در تحصیل سود سرشار،توفیق حاصل نمایند،لذا منفقا و مشترکا کار پدر را ادامه دادند و پس از آن‌که از صدور مواد خام به روسیه منافعی عایدشان گردید، به تدریج،با حزم و احتیاط لازم،به توسعه شعب خود در شهرهای عمده آذربایجان پرداختند و رفته رفته دامنه کار شرکت را به سایر استان‌های شمالی ایران نیز توسعه دادند.
تجارتخانه تومانیانس،که در برابر حوادث گوناگون مقاومت کرده،راه ترقی و توسعه را طی تقریبا یک قرن پیموده بود،پس از جنگ بین الملل اول،یکباره با بحرانی شدید مواجه گردید و در همان موقع که قسمتی از دارایی آن در روسیه مصادره شد،در ایران،مردم نیز سپرده‌های خود را مطالبه نمودند و با این که دارایی مؤسسه بر دیون آن فزونی داشت،به علت عدم دسترسی به کلیه اموال و مشکلاتی که برای پرداخت موجود بود و هم‌چنین استفاده رقابی دیرین از فرصت،این مؤسسه یکصد ساله،علی‌رغم مساعدت‌های دولت،7از پای درآمد و بعدا حکم توقف آن صادر گردید."
(
, 
, 
)
