خلاصه ماشینی:
"دیگر شعبه هنری بخشهایی است،که از زمانهای دوردست در این سرزمین رواج داشته است و این همان هنری است که بعدها با تأثیرپذیریهایی از هنرهای تصویری خاور دور در دورانهای بعدی مکتب مینیاتور ایرانی و خاصه شیوهء هرات را به وجود آورده است.
چند نمونه از نقاشیهای دیواری این عصر در اثر کاوشهای باستانشناسی در شهر نیشابور کشف شده که متعلق به قرن سوم هجری نیز میباشد و شیوهء هنرهای تصویری ایران زمان ساسانیان را نمایش میدهد.
به طوری که میتوان گفت باروری هنر نگارگری ایران در این دوران و به مرکزیت هرات آغاز شده است.
یکی از امتیازات دیگر این مکتب،تطور و تجدد و درخشش بعضی از نقاشان است،زیرا که شاهرخ عدهء زیادی از هنرمندان را برای استنساخ و مصور ساختن کتابها جهت کتابخانهء خود استخدام کرد،که در زمان خود از شهرت خاصی برخوردار بوده است.
در نگارگری ایرانی موضوع القای دوری و نزدیکی از طریق ایجاد سطح پشت سر هم انجام میگیرد و این خود نوعی نقاشی است که ایران در عالم هنر عرضه داشته است.
در عالم هنر،اگر بهزاد را اعجوبه زمان و استاد عصر خود نامیدهاند،نه برای آنکه سبک جدیدی را در نگارگری ایجاد نموده،بلکه به واسطه این است که او هنر را در کلیهء جزئیات آن به منتها درجه رسانیده کامل کرده است.
این امر باعث شد که نقاشی در زمان شاه عباس رو به پسرفت گذاشت و شیوهء نوین جایی برای خود بازنماید،و به جای سبک تزیین نگارگری ایران،مناظر طبیعی و تصویر اشخاص و دورنما کشیده شود."