شعر نئوکلاسیک - مجله گوهران ادب و هنر

"عشق،گنه‌کارم کرد دیده بگشودم و دیدم همه دنیاست سپید تابش نور در آن مرحله هشیارم کرد آسمان بود که دستان زمین می‌بوسید حالتی رفت که دیوانه‌ی دیدارم کرد تشنه بودم عطش از هر رگ من می‌جوشید آینه سینه خراشیده و تکرارم کرد عشق می‌سوخت و بال‌وپر جان می‌لرزید آن همه شوروشر از ولوله سرشارم کرد گیج و مبهوت و از درک زمان بس عاجز نبض کوبنده‌ی دیوانه خبردارم کرد من غزل بودم و آسودگی‌ام خواب دریغ‌ چه مبارک دمی آن لحظه که بیدارم کرد ولوله!"