چکیده:
فرایند رشد و توسعه اقتصادی کشورها در دهه های اخیر به گونه ای بوده که چالش های زیست محیطی به یکی از مهم ترین دغدغه های سیاست گذاران تبدیل شده است. امروزه کشورها علاوه بر سیاست ها و اقدامات درون مرزی خود، ساماندهی آلودگی را در حوزه بین المللی دنبال می کنند. بدین روی، بررسی عوامل موثر بر رابطه رشد و آلودگی از آن جهت می تواند حایز اهمیت باشد که ممکن است مبنای سیاست گذاری زیست محیطی در سطح ملی و بین المللی قرار گیرد. بدین منظور در این پژوهش تلاش نموده ایم تا با استفاده از روش داده های تابلویی، اثر رشد اقتصادی، تغییرات تکنیکی، ترجیحاتی و سیاسی (نقش دولت ها) بر میزان آلاینده های مهم هوا در 56 کشور منتخب با سطوح توسعه یافتگی متفاوت از جمله ایران، در دوره 1995-2005 را آزمون نماییم. یافته ها نشان می دهد به رغم تاثیر مثبت رشد اقتصادی بر میزان آلاینده ها، ارتقای سطح تکنولوژی در کاهش آلاینده های دی اکسیدگوگرد و نیتروژن و بهبود شاخص های مربوط به اثر سیاسی در کاهش آلاینده دی اکسیدکربن نقش مهمی داشته است.
The local and international process of economic development in recent decades has been such that in which environmental issues problems are one of the most important concerns of for economists، politicians، and lawmakers. Nowadays، different countries، beside their national policies and operations، try to control the environmental pollution concerning international level. Therefore، an investigation of the relationship between economic growth and environmental pollution can be applicable important ،because it may be used as a base for national and international environmental policies.
Therefore، Iin this study، a panel data approach was used to analyze the effect of economic growth، technical، preferential and political changes on the important air pollution factors in the 56 selected countries with different developments levels، including Iran during for the period 1995 to- 2005.The results indicate that despite the positive effect of the economic growth on the environmental pollution، technological advances has have played an important role in the reduction of sulfur and nitrogen dioxide،and in improvement of the political indices in the reduction of carbon dioxide as the air pollutant.
خلاصه ماشینی:
"پژویان،1831 دولت با ماکزیمم کردن رابطه 4،با توجه به محدودیت بودجه اجتماعی که در رابطه 2 بیان شده، میتواند مقادیر بهینه مصرف و تلاش برای کاهش آلودگی را به صورت زیر به دست آورد: (5) C-a/a+???B 8 Y E-???B 8/e(a+???B 8)Y در این حالت،شرایط زیستمحیطی و وضعیت آلودگی در فرایند رشد اقتصادی از رابطه زیر مشخص میشود: (6)(به تصویر صفحه مراجعه شود) براساس رابطه 6 میتوان نشان داد که ???P/???0 منفی است1.
به منظور محاسبه ظرفیت تکنولوژیکی"آرکو و کوکو"فرض میکنند که هر چهار عامل نقش یکسانی را در ایجاد ظرفیت تکنولوژی هر کشور ایفا میکنند،بنابراین،شاخص کل تکنولوژی (Arco) براساس وزن یکسان هر شاخص به دست میآید و رابطه آن به صورت زیر محاسبه میشود: Arco Tl-4???i-1???i Ii طور کلی میزان پیشرفتهای به وجود آمده در آن میتواند در مدیریت محیط زیست بهویژه در کاهش تخریب زیستمحیطی در طی رشد اقتصادی و رسیدن به مسیر توسعه پایدار مؤثر باشد،بنابراین،برای رسیدن به این منظور،هم مسأله خلق تکنولوژی و هم پذیرش و انتشار تکنولوژی قابل اهمیت است.
بهویژه اثر نهچندان قابل توجه ترجیحات در کاهش آلایندهها برای کشورهای غیر OECD ، بهخوبی نشان میدهد که مردم به جنبههای غیراقتصادی و زیستمحیطی زندگی خود اهمیت زیادی نمیدهند و ملاحظات مربوط به دستیابی به توسعه پایدار را بهطور جدی دنبال نمیکنند که همین عامل باعث میشود آنها به صورت مستقل و جدی تلاش نکنند تا بخشی از آلودگی تولیدی خود را کاهش داده و یا آن را داخلی نمایند."