خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) محمد رضا لطفی آقای اعلامی به عنوان اولین سؤال بفرمایید که چرا ژانر جنایی-پلیسی در سینما و تلویزیون دنیا از مقوبلیت بالایی برخودردار است؟ محبوبیت ژانر پلیسی صرفا به خاطر پلیسی بودن آن نیست؛اصولا آثار پرحادثه،پرماجرا و هیجانانگیز که تماشاگر را درگیر فیلم کنند مورد استقبال قرار میگیرند.
به نظر شما چرا فیلمهای جنایی-پلیسی ما در پیش انقلاب و حتی آثار مرحوم خاچیکیان که در ایران با اقبال فراوان روبهرو میشدند در مقایسه با آثار بین المللی پلیسی در زمان خود،فیلمهای قابل قبولی به حساب نمیآمدند؟ این موضوع فقط مختص سینمای پلیسی ما نبود.
بهطور کلی سینمای ما از همه لحاظ در مقابل سینمای دنیا قادر به عرض اندام نبود چرا که از همان ابتدا پایهگذار سینما غلط بوده و این کالای هنری و فرهنگی دست افرادی افتاده بود که به آن به چشم یک صنعت سودآور نگاه میکردند و مشتاق ساخت فیلم خوب نبودند.
شما فکر میکنید تماشاگر ایرانی بیشتر دوست دارد تصویر یک پلیس ایرانی را در یک فیلم پلیسی ایرانی روی پرده مشاهده کند یا کپی از یک پلیس خارجی را؟ قطعا تصویر یک پلیس ایرانی،چراکه وی دوست دارد چیزهایی که خودش در جامعه میبیند را روی پرده مشاهده کند و اصلا هر جامعهیی علاقهمند است مشکلاتی که در زندگی روزانهی خودش هست را در آثار سینمایی خود ببیند.
دولت او نیروی انتظامی چه کمکی میتوانند در بهبود آثار جنایی-پلیسی داشته باشند؟ بهترین کاری که میتوانند بکنند این است که کاری به کار فیلمهای پلیسی نداشته باشند!واقعا نباید اینگونه باشد که برای ساخت فیلمهای پلیسی و استفاده از ابزار پلیس،صد اجازه و مجوز نیاز باشد و یا اینکه نخواهند مطلقا بگوییم پلیس بد نداریم،فلان چیز نداریم،بهمان چیز نداریم و..."