چکیده:
این گزارش به بررسی عملکرد سی ساله جمهوری اسلامی ایران می پردازد. هدف از تهیه این گزارش، ارائه چشم اندازی از تحولات پس از انقلاب و مقایسه وضع موجود با وضعیت قبل از انقلاب است. از آن جا که فاکتورهای انسانی و اقتصادی در این بررسی از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشند، بنابراین، شاخص های توسعه انسانی و نیز شاخص های مهم اقتصادی، نظیر تولید ناخالص داخلی و تورم و روند آنها و نیز توان نظامی کشور مورد مداقه و توجه قرار گرفته است. این گزارش، پس از ارزیابی کارنامه ج.ا.ا تلاش دارد تا عوامل مؤثر بر قضاوت مردم در خصوص کارآمدی نظام را برشمرده و دلایل این قضاوت ها را تبیین نماید.
خلاصه ماشینی:
"ا. ا براساس شاخصهای توسعهیافتگی علیرغم وقوع جنگ تحمیلی و موانع دیگر در سالهای پس از انقلاب،شاخصها حکایت از رشد و توسعه کشور در بسیاری از زمینهها و ابعاد دارند که در اینجا برای نمونه به برخی از آنها اشاره میشود،لکن قبل از آن باید به این نکته توجه کنیم که به دلیل حاکمیت شرایط بحرانی و جنگی در دهه اول انقلاب،دوره سازندگی و توسعه کشور،در حقیقت،پس از جنگ شروع شده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نمودار شماره 8:رشد سالانه ارزش افزوده صنعت ایران03 در زمینه کشاورزی و دامداری نیز براساس آمار رسمی دولت در سال 6531،دولت ایران فقط توانایی تأمین مواد غذایی مردم خود را برای 33 روز داشت و مجبور بود باقی مواد غذایی مورد نیاز را از خارج وارد کند.
عوامل مؤثر بر قضاوت نسبت به وضع موجود سؤالی که در اینجا مطرح میشود،این است که چرا علیرغم وجود این دستآوردها و تلاشهای غیرقابل انکار از سوی کارگزاران نظام جمهوری اسلامی،ضریب نارضایتی در جامعه ما در سالهای اخیر افزایش یافته و عده بسیاری از مردم و حتی نخبگان از وضعیت موجود اظهار نارضایتی میکنند؟!در پاسخ باید به عوامل متعددی که در نارضایتی جامعه و قضاوت منفی آنان در این دوره دخیل بوده اشاره کرد،برخی از این عوامل عبارتند از: تغییر الگوی مصرف جامعه و بهبود نسبی سطح زندگی مردم به خصوص پس از دهه دوم انقلاب که به تدریج باعث افزایش سطح انتظارات آنان گردیده است."