خلاصه ماشینی:
"» (مقاله«بلبل سرگشته از افسانه تا درام»؛علی نصیریان؛کتاب تماشاخانه؛ص 54) 3-نگارش و اجرای نمایش«سیاه»؛فروردین 0431 «با وجودی که آن زمان کار این دستهها دستههای روحوضی را حقیر میشمردند همیشه آرزو میکردم روی بتوانم روش کار آنها را در تئاتر امروز ایرانی مورد استفاده قرار دهم.
»(همان مقاله؛ کتاب تماشاخانه؛ص 073) در این عبارات مشاهده میفرمایید علی نصیریان نمایشنامه بنگاه تئاتر ال را میسازد(به این عبارت توجه فرمایید:-فکر ساختن«بنگاه تئاتر ال»از همین جا شروع شد.
سلطان:هوم!(همان نمایشنامه؛صص 63-73) این همنشینی موجب میشود شخصیتهای مجازی نمایش نقاب را از چهره خود بردارند و همین بینقابی سرنوشت تلخی را برای آنها رقم میزند.
این حرکات ناشایست چیست که در مقابل من از تو سر میزند؟ مبارک:قربان خاک پای جواهرآسایت حالا من مادرمرده نوکر نه،شمائی و نوکر از خودت نمیپرسی صبح اول صحبی ارباب بیغیرت من این اطوارهای خارج چیه از خودش درمیاره»(علی نصیریان؛بنگاه تئاتر ال،ص 44) یادداشتهای بخش اقتباس؛ دکترین علی نصیریان در تئاتر: نکته یکم:در فهرست فوق تنها به تاریخ نخستین اجرای نمایشها اشاره شد.
متن به تنهایی نمیتواند گویای نمایش باشد اما بههرحال خواندش خوب است، به خصوص برای رهروان این راه»(یادداشت،علی نصیریان؛کتاب تماشاخانه؛پشت جلد) دکتر قطب الدین صادقی این شاخصه را جزء مؤلفههای مثبت آثار علی نصیریان میداند و مینویسد:«ویژگی جذاب نمایشنامهنویسی نصیریان با آن،زبان پخته و تصویری،و حس نوستالژیک نیرومندی که در بافت دراماتیک اثر نهفته است،آن است که،او در ضمن به عنوان بازیگر و کاگردان،این نوشتهها را مستقیما برای اجرای صحنه و به عنوان نمونهای از تئاتر ناب ایرانی مینویسد."