بخور بخور - مجله سوره اندیشه ادب و هنر

"نوار غزه هیچ ارتباطی به ما پیدا نمی‌کند و برای ما مهم نیست‌ و دلیلی وجود ندارد که صرفا به خاطر تشابه آوایی غزه و غذا در این سخنرانی به غزه بپردازم. عقاب یه نگاهی به تیر می‌کنه و می‌گه: زی تیر نگه کرد و پر خویش بر او دید گفتا:ز که نالیم؟که خوردیم با غذا ماست از میان این شعر فخیم مصرع آخرش مثل شده و مردم اونو تو کوی‌ و برزن سر زبون دارن. می‌دونی،این صفوف به هم فشرده و قیمتهای قلمبه سلمبه‌ی بعضی از این رستورانها برای آدم یه عالمه‌ حرف داره با زبون بی‌زبونی میگن،بعضیا حاضرن برای چند دقیقه‌ خوردن یه عالمه پول بدن،یه عالمه وقت بذارن و یه عالمه چیز دیگه‌ی تازه،ای کاش فقط به غذا ختم می‌شد،بعضیا چیزا دیگه هم می‌خورن حق می‌خورن،نزول می‌خورن،سر می‌خورن و... (اتفاقا اونجا هم ماست بود) خلاصه باید نگاههای خیلی عمیقی به روح و جسم خودمون بکنیم‌ تا بفهمین ما چقدر شبیه هنرپیشه‌های آمریکایی شدیم یا اصلا فرهنگ بخور بخور چقدر تو ما رسوخ کرده."