تصورات شیرین در عرصه فرهنگ: بهانه ای برای ارزیابی روند تحولات هنر متعهد سرمقاله

"تصور بفرمایید اگر در کشور ما،مرکزی برای مدیریت راه‌بردی‌ فرهنگ شکل می‌گرفت و همانند دولت‌ها که هفته‌ای دو جلسه‌ در هر جلسه چهار ساعت:بحث جدی پیرامون مسائل اقتصادی، سیاسی و مدیریتی دارند،در آن مرکز نیز،لا اقل هفته‌ای چهار ساعت مدیران ارشد دستگاه‌های اصلی و مؤثر در تغییرات فرهنگی‌ کشور،گرد هم می‌آمدند و پیرامون مسائل کلان فرهنگی به بحث‌ و گفت‌وگوی جدی و مؤثر می‌پرداختند و در چند جلسه اول، روی تعاریف و مفاهیم اصلی مثل فرهنگ،مدیریت فرهنگی، نحوه مطلوب مداخله حکومت‌ها در فرهنگ،مدیریت فرهنگی، مختلف حکومت‌ها در فرهنگ و غیره به یک تفاهم و هم‌فکری‌ می‌رسیدند و در ادامه تلاش می‌کردند،تصور روشنی از مسائل‌ فرهنگی کشور پیدا کنند و به جای بحث پیرامون فعالیت‌هایی‌ که انجام می‌دهند،ابتدا بررسی کنند،مسائل اصلی فرهنگ‌ چیست،از حاصل همه این فعالیت‌ها،امروز در شاخص‌های‌ مختلف فرهنگ اعتقادی،فرهنگی رفتاری و اخالقی،فرهنگ‌ سیاسی،فرهنگ اقتصادی،در چه نقطه‌ای هستیم؟و مهم‌تر از آن در ده سال اخیر چه روندی را طی کرده‌ایم؟ احتمال این‌که در درون این مباحث،متوجه شویم که در طول‌ سی سال گذشته،چه اتباهاتی مرتکب شده‌ایم وجود دارد،مثلا، شاید متوجه شویم که: -یکی از اشتباهات ما این بوده است،که فکر کرده‌ایم با انتصاب مدیران متدین در رأس دستگاه‌های فرهنگی،آموزشی‌ به تدریج کارکرد این سازمان‌ها اصلاح می‌شود،اما به دلیل نشناختن‌ ماهیت فرهنگ،نشناختن کارکرد سازمان‌های بزرگ بوروکراتیک، نشناختن تأثیرات ساختارهای اقتصادی و سیاسی روی عمل‌کرد دستگاه‌های فرهنگی و آموزشی،نتوانستیم شاهد اصلام آن‌ها باشیم،ایشان ناچار شدند،اعلام کنند نظام‌های آموزشی موجود نیازمند تحول بنیادین هستند،و کل مدیریت فرهنگی جامعه‌ نیازمند«مهندسی فرهنگی»است،یعنی از دید معظم‌له،کلیت و شیوه مدیریت در حوزه فرهنگ باید بازنگری و اصلاح شود."