چکیده:
کتاب«جامعه مدنی و توسعه سیاسی در ایارن» مجموعه مقالات، یادداشتها و گفتگوی دکتر حسین بشیریه است که با نگاهی جامعهشناختی به تحلیل مسایل سیاسی ایران و خاورمیانه میپردازد.در این مقاله ابتدا مضامین اصلی کتاب بررسی میشود و سپس به نقایص کتاب پرداخته میشود.فقدان انسجام و پیوستگی مضمونی و عدم تبعیت از روش پژوهشی واحد از ایرادات اصلی کتاب محسوب میشود.کتاب حاوی مقالاتی است که هر یک به مناسبتی و به صورت مستقل تألیف شده است و از اینرو در کنار هم قرار گرفتن آنها موجب تکرار چند باره برخی مطالب شده است.همچنین، مقالات از روش پژوهشی واحد تبعیت نمیکنند و برخی آنها مقالات علمی و برخی دیگر اقتراح و گفتوگوی سیاسی است.یک دست نبودن روش نگارش مقالات از دیگر نقایص جدی کتاب محسوب میشود.لذا چنین مجموعهای را به سبب فقدان انسجام و وحدت مضمونی نمیتوان کتاب به معنای دقیق آن دانست.
خلاصه ماشینی:
"شتاب برای انتشار کتاب موجب شده تا ناشر و مؤلف از یک دستکردن روش نگارش متن چشمپوشی کنند مهمترین مانع توفیق تجربه تحزب در ایران، نبود فرهنگ ائتلافی در میان گروههای مختلفت است؛تا زمانی که احزاب موجود بخواهند با نادیده گرفتن دیگران تنها عنصر مؤثر در صحنه سیاست ایران باشند، بدیهی است که نمیتوانند موفق عمل کنند.
اثر حاضر فاقد انسجام است و پیوستگی اندکی میان مقالات کتاب به چشم میخورد مقالات کتاب از یک روش پژوهشی واحد تبعیت نمیکنند و لذا ارزش محتایی آنها یکسان نیست 5-تجربه تونس از ابتدای دهه 90، موفق بود و گمان میرود با رفع موانع موجود بهگونه مطلوبی از جامعه مدنی دست یابد.
به عنوان مثال نوشتار «انتخابات سال 76 از چشمانداز مبارزات طبقاتی در ایران»و «بحران مشارکت سیاسی و انتخابات خرداد 76»در حد یک اقتراح و یا یک یادداشت سیاسی مفصل هستند، حال آنکه در مقالاتی چون«ایدئولوژی و فرهنگ سیاسی گروههای حاکم در دوره پهلوی»، «زمینه اجتماعی و اقتصادی بسیج انقلابی در ایران»و یا«تحول در روابط دولت و جامعه مدنی در ایران»با مقلاتی علمی مواجه هستیم که از حیث روش تحقیق ونگارش با موارد پیشین کاملا متفاوتند.
«جامعه مدنی و توسعه سیاسی در ایران»را میتوان مجموعه مقالاتی قلمداد کرد که هیأت کتاب ندارد و به نظر میرسد که ناشر و مؤلف باید در چارچوب آثاری از این دست بادقت و وسواس بیشتری عمل نمایند.
نگارنده سطور، ضمن اعتراف به خضوع علمی مؤلف اثر و تأکید بر تواناییهای علمی بارز آقای دکتر حسین بشیریه، بر این باور است که کتاب حاضر، مولودی است که تابع شرایط پنجگانه فوق نبوده و در مجموعه آثار منتشره ایشان، عضوی ضعیف و غیرهمخوان ارزیابی میشود که نفع مشخصی را نیز عاید جامعه علمی نمیسازد."