چکیده:
کتاب«فن دفاع»حاصل گسترش روزافزون حرفهء وکالت در ایران و نیاز به بررسی مسایل مربوط به آن است.این اثر با توجه به ویژگی‌های آن می‌تواند اولین گام در ارایه شیوهء دفاع و نحوهء تهیه لوایح حقوقی به شمار آید. درج فهرست تفصیلی شامل مراحل طی شده برای هر پرونده ارایه گزارش مختصری از پیشینه و علل شکل‌گیری پرونده به بیانی حذاب،بحث جامع و دقیق از مسایل حقوقی و موضوعی مربوط به هر پرونده و تنظیم لوایح دفاعیه به شیوه‌ای منطقی و اخلاقی،از ویژگی‌های مثبت این کتاب است. از سوی دیگر در کتاب حاضر،آرای حقوقی.مورد تحلیل قرار نگرفته است.در صورتی که این کار می‌توانست برای قضاوت و وکلا مفید باشد.همچنین بهتر بود در آغاز کتاب،پرونده‌های سبک‌تر مطرح می‌شد. ذکر علت گزینش هر پرونده و نکته‌های آموزشی که در تهیه لوایح اهمیت دارد نیز می‌توانست بر فایدهء کتاب بیفزاید.نکتهء دیگر اینکه هر هفده پرونده موجود در کتاب،به نفع موکلین تمام شده است.حال آنکه شناخت عوامل عدم موفقیت یک پرونده نیز برای خواننده می‌تواند مفید و جذاب باشد.
خلاصه ماشینی:
"کتاب نسبتا پر حجم حاضر که مؤلف آن را به پاس خدمات ارزندهء استاد آزاده و فرهیختهء حقوق دکتر ناصر کاتوزیان به ایشان تقدیم نموده است،عبارت را در آغاز سخت خود قرار داده که به زیبایی نشان می‌دهد برای صید مروارید عدالت باید دل به دریا زد و با امواج سهمگین آن مبارزه کرد و با این عبارت که هیچ صیادی،در جوی حقیری که به گودالی می‌ریزد، مراوریدی صید نخواهد کرد.
در فهرست موضوعی 69 عنوان ذکر شده که مانند فهرست قبلی بر اساس شمارهء پورنده‌ها تنظیم شده،با این تفاوت که ابتدا عناوین و سپس در مقابل آنها شمارهء (به تصویر صفحه مراجعه شود)استقرار یک نظام قضایی دادگستر در گروی همکاری دو بال فرشتهء عدالت یعنی قاضی و وکیل است گسترش قوانین مدنی و کیفری و پیچیده‌تر شدن آیین دادرسی، حضور وکیل را در دعاوی اجتناب‌ناپذیر می‌کند پرونده ذکر شده است.
تحریر متن برخی مواد قانونی که مستند دعوی می‌باشد،اگر چه مورد انتقاد گروه اندکی از قضات است و می‌گویند شما موضوع را مطرح کنید،ماده قانونی را خود می‌دانیم،ولی در مجموع به نظر می‌رسد ذکر متن مادهء استنادی در صورتی که موجب طولانی شدن لایحه نشود مفید باشد نویسنده در اکثر لوایح دفاعیه خود متن مواد قوانین را نیز آورده است.
یکی از عوامل به نتیجه نرسید ن پرونده‌ای که یک وکیل با اطمینان آن را پذیرفته و کاملا موکل خود را ذی حق می‌دانسته این است که با تمام توان و بررسی تمام جوانب قضیه وارد پرونده نشود و مسایل موضوعی یا حقوقی مربوط به آن را به طور مستوفی و دقیق مورد بحث قرار ندهد،بلکه به وضوح آن و تسلط قاضی به امور حقوقی اکتفا نماید."
(
, 
, 
)
