بررسی سبکی رمان «چراغ ها را من خاموش می کنم» با رویکرد فرانقش میان فردی نظریه نقش گرایی مقاله

رای زمان آینده کاربردی‌ دیده نشد.همچنین وجه خبری از سایر وجه‌ها بیشتر به کار رفته است که گویای سبک روایی‌ رمان می‌باشد.در انواع ادات کلامی بیشترین و ادات کیفی کمترین کاربرد را دارند.

Functional linguistics is one the three major trends of linguistics in which both function and meaning are simultaneously taken into account. In Halliday's functionalism، three kinds of meaning are concerned: Experimental Metafunction، Textual Metafunction، Interpersonal Metafunction، of which the third one is used in this article for analyzing The Lights، I'll Turn Off، by Zoyā Pirzād. This article، after determining the theoretical principles of Halliday's functionalism، applies them to the novel of Pirzād. The statistical graphs produced by this application proves that the past tense is mostly used in the novel، while future tense is not used at all; meanwhile indicative mood which is comparatively used more، characterizes the narrative style of the novel. Concerning the adjuncts، the verbal adjuncts and the qualitative adjuncts have respectively the most and the least usage.

"این استفاده بالا از زمان‌ گذشته گویای این مطلب است که راوی در بیان واقعیات دنیای درون و برون ذهن‌ خود ترجیح داده است آنها را در ساخت گذشته به کار گیرد،شاید با این عمل می- خواسته به ما نشان بدهد که او از منظر دانای کل،قصد تعریف کردن خاطراتی را دارد که اتفاق افتاده است نه اینکه ما هم‌زمان با شخصیت نقش اول رمان این وقایع را تجربه کنیم،که البته این کار با مهارت تمام صورت گرفته است چرا که مثلا در کافی‌ شاپ،راوی چنان از احساس شرم گریستنش سخن می‌گوید که گویی خودش نیز دوباره‌ در همان شرایط واقع شده است. این دو نظر ارائه شده با توجه به کاربرد اندک سایر زمان‌های گذشته به مقام صدق‌ نزدیک‌تر می‌شود،چرا که به عنوان مثال استفادهء تنها 1% از زمان گذشتهء ملموس یا مستمر گویای این مطلب است که راوی یا حوادث را هم‌زمان با ما درک نمی‌کند یا چون آنها راه به ذهن منتقل کرده و از آنها به ما القا می‌کند؛حالت درک هم‌زمان از بین می‌رود. وجه امری 2% دارد که البته بخشی از افعال امری می‌توانستند وجهی غیرامری نیز داشته باشند،هرچند اکثرا وجه امری با فعل امری یکسان بود و ما آن را در بخش‌ زمان افعال توضیح دادیم،که این تعداد اندک استفاده از وجه امری می‌تواند نشان از ناتوانی و عدم اقتدار شخصیت اول رمان باشد. کاربرد ادات موقعیتی در حد وسط دو نوع دیگر ادات،گویای این مطلب است که‌ ذهن کلاریس از ارائهء مفاهیم زمان،مکان،علت و چگونگی پدیده‌های مختلف روگردان‌ نبوده و ذهن او تحلیلگر و راوی همین پدیده‌هاست،بنابراین جای تعجب نیست که‌ بیشتر از ادات کیفی و کمتر از ادات کلامی که نقش پیوند دهندهء همین مفاهیم را ایفا می‌کنند،در متن به کار روند."