خلاصه ماشینی:
"آیا این الگوی رشد بهطور یکسان به نفع کل بخش کشاورزی خواهد بود؟در غیر این صورت،کدام یک از زیر بخشها کمترین نفع را خواهد برد و در این مورد چه باید کرد؟مهمترین نکته این است که برخی مناطق دیمکاری در جهت تحقق نرخ رشد بالا عمل نمیکند و حتی برخی مناطق آبی نیز مناسب کشت محصولات پرارزش نیست.
اما برای حفظ قدرت رقابت درآمدی زیربخش غله با سایر بخشهای اقتصاد،تحقق الزامات زیر ضروری است: مهمتر از هر چیزی لازم است نظام تحقیقات و ترویج تا حدی تقویت شود که رشد عملکرد سالانه 3 درصد در غلات تضمین شود.
نقش باغبانی در کشورهای پر درآمد و غنی به لحاظ داشتن منابع پایه مشابه با ایران،اراضی آبی تقریبا به طور کامل به کشت محصولات باغی پرارزش و گیاهان علوفهای اختصاص دارد،اما این اراضی در کشورهای بسیار پر درآمد به پرورش گیاهان تزیینی اختصاص داده میشود و تقریبا هیچ زمین آبیای زیر کشت غلات نمیرود مگر برای خوراک دام.
با توجه به بالا بودن نرخ رشد این زیربخش لازم است به کاهش هزینههای تولید و افزایش کیفیت محصول در جهت پاسخگویی به ترجیحات بازار(که همواره در حال تحول بوده است)توجه خاص شود.
لذا برای اینکه تولیدات دامی بتواند یک چهارم سهم افزایش اضافی نرخ رشد کشاورزی را به خود اختصاص دهد لازم است پیوسته در جهت بهبود فناوری و کاهش هزینههای تولید گام برداشت.
حال با اعطای یارانه سنگین به فراوردههای دامی در کشورهای توسعهیافته چه باید کرد؟در پاسخ لازم به ذکر است که رشد سریع زیر بخش دام در مرحله اول از لحاظ حل مسئله نابرابری درآمدها در مناطق شهری و روستایی اهمیت دارد."