چکیده:
از ویژگیهای شاخص ادبیات ایرانی این است که غنی از مفاهیم و مضامین عرفانی است.این مضامین،جزء جداییناپذیر ادبیات منظوم و منثور ماست و پنوندی گسترده با شعر فارسی دارد.آنطور که بخش عظیمی از ادبیات منظوم ما را سرودههایی تشکلیل میدهد که در برگیرندهء مفاهیم و مضامین عرفانی میباشند.در دورهء معاصر،یکی از حوادث که بر زبان و محتوای شعر فارسی اثر گذاشت،جنگ ایران و عراق در شهریور 1359،بود.شاعران متعهد این سرزمین،تمام هنر و استعداد خدادادیشان را در تصویر کشیدن حماسه آفرینیهای این دوره به عرصهء تماشا گذاشتند و با تلاش آنان،شعری ایجاد شد که به«شعر دفاع مقدس»،معروف است.این شعر مضامین و محتواهای گوناگونی را در بر میگیرد.یکی از مضامین آن،عرفانی است و از ابعاد مهم این اشعار میباشد.این پژوهش،به بررسی و تحلیل مضامین عرفانی مختلف در شعر شاعران دفاع مقدس میپردازد.در نهایت،اثبات میگردد که شاعران دفاع مقدس از اصطلاحات و مضامین عرفانی گوناگونی در اشعارشان بهره میگیرند.
خلاصه ماشینی:
"در این قسمت، نمونههایی از ابیاتی از این شاعران که در برگیرندهء این اصطلاح و مضمون عرفانی است،آورده میشود: قیصر امین پور: با هرچه دهان زخم در تن میگفت از راز عروج خویش با من میگفت آن روز،لبان بستهء چشمانش با من،سخن از چگونه رفتن میگفت (امین پور،3631،ص 64) حسین اسرافیلی: دیده این وادی بس حلاجها دارد این دار و منا،معراجها اسرافیلی،4631،ص 43 مهرداد اوستا: آغاز فراگیرتر از عرصهء خورشید پرواز فرا رفتهتر از چرخ اثیرند چون حمزه و عباس،به معراج شهادت با خلق عظیم آمده در فوز کبیرند (اوستا،9631،ص 331) سید حسن حسینی: با ذوالجناح نور تا معراج راندند تا وعدهگاه عشق تا حلاج راندند (حسینی،5831،ص 83) علیرضا قزره: همه مستان بزم«قاب قوسین» همه«نور القلوب»و«قره العین» (قزوه،6731،ص 02) نصر الل?ه مردانی: میلاد دانایی منم،پرواز بینایی منم من در عروجی جاودان،از حد فزون،رقصیدهام (مردانی،4631،ص 01) 3-نتیجه شاعران جنگ تحمیلی در اشعارشان در کنار بیان حماسهسازی مجاهدان راه حق،از اصطلاحات و مضامین عرفانی گوناگونی برای وصف عرصههای جهاد، شهیدان و رزمندگان بهره میگیرند."