سلمان، لحظه ها را به تمامی می زیست ادب و هنر

"حسی دارم که پیش از این یک بار در همدان و بالای سر قبر ابن سینا به سراغم آمد. برایش مضمون کوک می‌کردیم که:سلمان رسید،با کوله‌باری از محبت و نارنگی!و او که می‌خندید و گونه‌هایش به رنگپرتقال‌های رسیده می‌شد و از ما که«پذیرایش»بودیم،با شعرهای تازه که بوی نجیب تلاش برای نوآوری و خلاقیت می‌داد و با پرتقال‌هایش کهآغشته به عطر رنج و کار و نجابت بود،پذیرایی می‌کرد. تقدیر این است که شاعر«از آسمان سبز»،در زمینی سبز نیز به خواب رود. سید حسن حسینی سالسلماننزدیک است و منقصد دارم به این مناسبتچیزی بنویسم؛یادواره‌ای،قطعه‌ای،شرح ماوقعی یا... به هرحال بهتر است طرف ایجاز را بگیرم و صمیمی‌باشم؛همان‌گونه که سلمان بود. (به تصویر صفحه مراجعه شود)این یادداشت موجز و صمیمی،بهمناسبت سالروز درگذشت سلمانهراتی به قلم سید حسن حسینینگاشته شده است و بازخوانیآن پس از 22 سال خالی از لطفنخواهد بود."