چکیده:
رودخانه،تالابی،تپههای ماسهای،زمینهای مرطوب داخلی،جزیرهای و زمینهای رها شدهاند.جزایز تهمادون،ام الگرم و نخیلو نمادی از رویشگاههای جزیرهای منطقهاند که از نظر اکوسیستمی و حفاظتی حائز اهمیت بالایی هستند.
خلاصه ماشینی:
"منطقه مورد مطالعه:(موقعیت جغرافیایی،زمینشناسی،اقلیم و جغرافیای گیاهی) منطقهء حفاظت شدهء مند در 081 کیلومتری جنوب شرقی بوشهر در منطقهای جلگهای-کویری در کنار بخش بردخون از توابع شهرستان دیر واقع شده است.
این منطقه براساس مطالعات Leonard (-1891 8891)عرصهء ممتد از صحرا تا سند(بخش عمدهء مناطق حاشیهء خلیج فارس و دریای عمان را دربر میگیرد)،به عنوان زون ناحیهای صحرایی-سندی مشخص میشود زیرا که از نظر گونههای انحصاری به نسبت فقیر است.
این بخش در اثر جریانات سیلابی تشکیل شده است و به علت وجود بافت خاکی متفاوت،گیاهان خاصی را در خود جای داده است که عبارتند از: Cutandia memphitica,Hippocrepis bicontorta, Hordeum spontaneum,Hyparrhenia hirta, Launaea procumbens,Phalaris paradoxa, Senecio glaucus,Tamarix leptopetala, Trigonella uncata 7-رویشگاههای حاشیهء آببندانهای فصلی داخل منطقه این آببندان در ضلع شمالی منطقه به صورت فصلی ظاهر میشوند و واجد گیاهان رطوبت پسند خاص خود هستند.
از گونههای مهم این جزیره میتوان به موارد زیر اشاره کرد: Heliotropium bacciferum,Limonium iranicum د-جزیرهء خان این جزیره فاقد هرگونه پوشش گیاهی است (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث پوشش گیاهی در قسمت شمال و شمال شرق منطقه ریختار متفاوتی را نسبت به نواحی جنوبی،شرقی و غربی برخوردار است.
تقریبا 91 درصد فلور ایران را گیاهانی تشکیل میدهند که دامنهء انتشار آنها به دو یا چند منطقه جغرافیایی گیاهی کشیده میشود (Zohary,1973) این ویژگی در منطقهء مند بارز است."