چکیده:
نسبت به آلودگی،با تقسیم بندی به سه محدودهء آسیب پذیری کم،متوسط و زیاد تهیه و شاخص دراستیک برای کل منطقه بین 71 تا 175 بر آورد شد.برای صحت سنجی نقشهء نهایی آسیب پذیری کم،متوسط و زیاد تهیه و شاخص دراستیک برای کل منطقه بین 71-تا 175 برآورد شد.برای صحت سنجی نقشهء نهایی آسیب پذیری از یون فلوئورید استفاده شد.با انطباق غلظت فلوئورید بر روی نقشهء نهایی دراستیک مشخص شد که کلیهء نقاطی که دارای فلوئورید بالا هستند،در محدودهء با نیروی آلودگی زیاد قرار گرفتهاند که این میتواند دقت و صحت مدل را مورد تأیید قرار دهد.از نظر وسعت میتوان گفت که حدود 3 درصد از منطقهء مورد مطالعه در محدودهء آسیب پذیری کم،37 درصد متوسط و 60 درصد در محدودهء آسیب پذیری زیاد قرار میگیرد که قسمتهای وسیعی از شرق،غرب و بخشی از مرکز را شامل میشود.با توجه به حجم زیاد منابع آب زیر زمینی در منطقهء مورد مطالعه و استفاده از آن در شرب،کشاورزی و پرورش آبزبان،حفاظت این مناطق به منظور جلوگیری از آلودگی و مدیریت بهینهء منابع آب ضروری است.
خلاصه ماشینی:
"سال سی و پنجم،شمارهء 25 زمستان 88،صفحهء 55-46 ارزیابی آسیب پذیری آب زیر زمینی دشتهای بازرگان و پلدشت با استفاده از مدل دراستیک بر اساس GIS اصغر اصغری مقدم1*،الهام فیجانی2،عطا الله ندیری3 1-دانشیار گروه زمین شناسی دانشکده علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه تبریز Moghaddam@tabrizu.
در مدل دراستیک از مشخصههای مؤثر در ارزیابی آسیبپذیری سفرهء آب زیر زمینی شامل عمق سطح ایستایی،تغذیه،جنس سفره،نوع خاک،شیب توسپوگرافی،مواد تشکیل دهندهء غیر اشباع و هدایت هیدرولیکی استفاده میشود که به صورت هفت لایه در نرم افزار Arc View تهیه شدند و با وزن دهی و رتبه بندی و تلفیق هفت لایهء فوق،نقشهء نهایی آسیب پذیری آبخوان نسبت به آلودگی،با تقسیم بندی به سه محدودهء آسیب پذیری کم،متوسط و زیاد تهیه و شاخص دراستیک برای کل منطقه بین 17 تا 571 بر آورد شد.
با توجه به اهمیت منابع آب زیر زمینی در منطقهء مورد استفاده قرار میگیرد، مطالعهء آسیب پذیری آبخوان،بخصوص مناطق بازالتی به علت وجود جریان مجرایی و حفاظت این مناطق برای توسعه و مدیریت بهینهء منابع آب ضروری به نظر میرسد.
علاوه بر این،بررسی کیفیت منابع آب دشت پلدشت،جریان آب زیر زمینی را به این دشت از طریق بازالتها مسیر رودخانهء ساری سو تأیید میکند، بنابراین لازم است که برای نشان دادن مسیر جریان گدازهها، سنگهای بازالتی این قسمت نیز در نقشهء زمین شناسی منطقه نشان داده شوند(اصغری مقدم و همکاران،7831)."