آتش که گرفت (نگاهی به تازه ترین اثر هوشنگ مرادی کرمانی «نه تر نه خشک») معرفی و نقد

"(به تصویر صفحه مراجعه شود) مرد بریده از گذشته،ساکت و آرام و گاه حتی مظلوم،مرد کار و زندگی که زنش را عاشقانه دوست دارد،چهره‌ای که روای در ابتدای داستان ساخته،ناگهان بدل می‌شود به مردی که میان دوستان و اقوامش برگشته،فقط به هم‌خون‌ها و هم‌زبان‌هایش می‌پردازد، بسیار گردش می‌کند،زبان مادری‌اش را فراموش کرده بود،به‌سرعت به‌خاطر می‌آورد،پرحرف می‌شود،بی‌توجه به زن و ویژگی‌های متفاوت و غربت و تنهایی او، فقط به خودش می‌پردازد. اما آنان‌که معتقد بودند اوج تخیل و رؤیاپردازی مرادی کرمانی،مربای شیرین است،با خواندن تازه‌ترین اثر او نه‌تر و نه‌خشک قطعا ایمان خواهند آورد که او همچنان که در بیان‌ واقعیت‌ها،و در پرداخت قصه‌های ملودراماتیک قدرت قابل ستایشی دارد،تخیل قوی و سرشاری هم برخوردار است. در این پنجاه‌سال،چه بر نویسنده گذشته که حاصلش شده این قصهء به‌ظاهر کودکانه، اما به‌شدت عمیق و گاهی تکان‌دهندهء؟به این تکه از قصه توجه کنید«جلاد شمشیرش را توی هوا تاب داد."