چکیده:
امتحان الاهی حضرت ابراهیم علیه السلام در قربانی کردن فرزند خویش،که از فرازهای بلند زندگی این پیامبر بزرگ الاهی است.در قرآن کریم مورد اشاره قرار گرفته است.به دلیل اجمال موجود در آیات مربوط به داستان ذبیح و عدم بیان فرزند قربانی و محل ذبح،از صدر اولیهء اسلام در تعیین نام ذبیح در بین مفسران اسلامی اختلاف نظر وجود داشته است.اما این اختلافات از قرن هفتم هجری به بعد فروکاسته و نام اسماعیل علیه السلام به عنوان نامزد قربانی در سنت اسلامی به ثبت رسیده است.امروزه برخی مستشرقان مدعیاند که منابع اولیهء اسلام و شخص پیامبر علیه السلام،حضرت اسحاق علیه السلام را به عنوان ذبیح الله معرفی کردهاند و ذبیح الله خواندن اسماعیل علیه السلام قرنها بعد به دلایلی از جمله رقابت یا یهودیت در متون و تفاسیر اسلامی وارد شده است.این تحقیق بر آن است تا با مرور این مسئله در سنت اسلامی و با استناد به کلام معصومان علیه السلام،به بررسی مصداق ذبیح الله در قرآن کریم بپردازد.
The holy Qur'an mentions the event of testing prophet Ibraham's faithfulness and readiness to give his son as ar offering to God. It represerts a turning point in the life of this great divine prophet. Due to the equivocation in the Qur'anic verses about the story of Ibraham's oblation and not stating who was to be offered and the place where the
oblation was to take place، at first the name of Ibraheem's son who was to be given an offering was a matter of dispute among Muslim commentators of the Qur'an، but the dispute ended in the seventh century A.H.، and it was found and confirmed in the Islamic tradition that Ishmael was the one whom prophet Ibraham intended to offer as
oblation. Today، some of the orientalists claim that the earlier Islamic sources state that Isaac was the one to be offered to God، and that، for some reasons، such as rivalry with Judaism، Ishmael's name was introduced in the Islamic texts and commentaries after many centuries. The present study، which sheds light on the sunnah (Islamic tradition)
and the sayings of the Infallibles in this concern، elaborates on the Qur'anic view about who Ibraham's oblation is.
خلاصه ماشینی:
"همچنانکه بعضا ادعا شده«برخورد و رقابت با یهودیت،یکی از دلائلی است که مفسران مسلمان اصرار داشتند که فرزند قربانی در جریان امتحان حضرت ابراهیم علیه السلام،اسماعیل علیه السلام بوده است»9آنگاه برای اثبات این ادعا،به روایتی استناد شده است که شخص یهودی تازه مسلمانی ادعا کرده یهودیان خود از حقیقت امر ذبح آگاهند، ولی برای رقابت با اعراب و مسلمانان و انتساب این فخر به فرزندان اسحاق و بنی اسرائیل،از پذیرش آن سرباز میزنند.
مرور فقراتی از تورات،که به ذکر داستان قربانی حضرت ابراهیم علیه السلام پرداخته،این حقیقت را آشکار میسازد که حتی در کتب مقدس پیش از اسلام نیز نامزد شدن برای قربانی به نام اسماعیل علیه السلام ثبت شده و ذبیح خواندن اسحاق ناشی از تحریفاتی است که در متون اصلی تورات رخ داده است.
به نقل:جیمز هاکس،قاموس کتاب مقدس، ص 196 -------------- (14)پیدایش،1/22-71 (24)«و سلیمان شروع کرد به بنا نمودن خانهء خداوند در اورشلیم بر کوه موریا،جایی که خداوند بر پدرش داود ظاهر شده بود» تواریخ 2،3/1 (34)احمد شلبی،مقارنة الأدیان الیهودیه،ص 331 (44)سید محمود آلوسی،روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم،ج 21،ص 921 (54)هیچ یک از این توجیهات با این خطاب«یگانه فرزند تو»سازگار نیست و تک فرزند در عرف،حاکی از فرزندی است که غیر از او فرزندی برای پدر و مادرش در دنیا وجود ندارد و لذا چنین دلائلی نمیتواند رافع این احتمال باشد که تحریفی در این فقرات صورت گرفته است."