زندگی بدون او ، یک بار خوب ، یک بار بد گفتگو و مصاحبه

""اوتس در کتاب خاطرات خود به رنج انجام دادن آن کار ساده می‌پردازد؛کاری که در زندگی زناشویی‌اش‌ که نزدیک به نیم قرن طول کشید،هرگز انجام‌ نداده بود. اوتس در کتاب خاطرات خود می‌نویسد:"وقتی‌ گوشی را گذاشتم و به ری گفتم که برای چه‌ تلفن کرده بودند،خنده‌ای کرد و گفت‌ست‌ بردار!بیا برویم بخوابیم!"یکی از نکات ج0الب‌ زندگی زناشویی آنها این بود که ری خیلی کم‌ نوشته‌های اوتس را می‌خواند و تقریبا می‌توان‌ گفت که اصلا نمی‌خواند. " اوتس می‌گوید چون به‌طور خستگی‌ ناپذیر کار می‌کند پس از مرگ اسمیث هرگز به خودکشی فکر نکرده است:"خودکشی‌ همیشه درحد یک امکان برایم مطرح بود، ولی آنقدر کار برای انجام دادن داشتم که‌ هرگز به آن فکر نکردم. "ولی او اذعان می‌کند از اینکه علیرغم‌ گذشت چند ماه از مرگ شوهرش پیشرفتی‌ در کار نویسندگی خود حاصل نکرد،متعجب‌ بود:"هرگز با این واقعیت که کسی رفته،کنار نمی‌آیی."