خلاصه ماشینی:
"در اینجاست که کهنبودگی مضامین اسطورهای آثار لرپور خلع سلاح میشود و خود را به حافظة تاریخی مخاطبانش نزدیک میکند تا از این رهگذر آثار او قابل لمس باشد؛ در اینجاست که یک مورد تاریخی ـ یعنی اسطورههای کهن ـ از طریق قسمی دیگر از تاریخ ادبی ایران ـ یعنی راوی حیوانی ـ مورد حمایت قرارمیگیرد و از انزوا خارج میشود؛ چون حافظة تاریخی ما با این نحو از روایت، بسیار آشناست.
اگر یک نقاش در برابر آثار او بایستد، این آشنابودگی را نهتنها در حد روایت، بلکه در انتخاب مورد تصویری (ابژه) نیز شاهد خواهدبود؛ برای مثال، زین اسبهای او نشان از متعالیترین دورة صناعت در تاریخ ایران دارد؛ زین اسبهای او برگرفته از آثار نقاشی مکتب تبریز صفوی است2.
شاید اینها مواردی است که باعث میشود اسطورههای کهن در آثار او تلطیف شوند و با سازوکار موجود در جهان معاصر، که در آن هیچچیز از دست انسان درامان نیست، با قرائتی نو مورد خوانش قرارگیرند؛ شاید این مورد نیز وجهی دیگر ازآشنابودگی آثار اوست."