"حال اگر چنانچه شخصی در زمان ارتکاب بزه از جهت درجه و شغل در جایگاه مورد اشاره نبوده ولی در حین تحقیقات و یا رسیدگی به پرونده از موقعیت فوق بهره مند شود، فرضا سرهنگ بوده بعدا سرتیب شده و یا فرمانده تیپ مستقل نبوده و در زمان شروع به رسیدگی یا جریان رسیدگی فرمانده تیپ مستقل شود و یا بر عکس در زمان وقوع جرم از موقعیت شغلی مور اشاره در ماده (3) برخوردار بوده لکن به دلایلی از جمله تنزیل درجه و غیره در زمان رسیدگی به پرونده موقعیت و جایگاه مزبور را نداشته باشد مرجع صالح رسیدگی به چنین مواردی مرجع قضایی محل وقوع بزه می باشد یا مرکز؟ نظریه اداره حقوقی : مطابق ماده واحده قانون تفسیر ماده (3) قانون تعیین حدود صلاحیت دادسراها و دادگاههای نظامی کشور مصوب سال 1374 مجمع تشخیص مصلحت نظام، نظامیانی مشمول این ماده می شوند و به جرایم آنان در مراجع قضایی ذیربط در تهران رسیدگی می شود که در زمان ارتکاب جرم اولا دارای درجه سرتیپ دومی یا بالاتر باشند ثانیا شاغل در محلهای سرلشگری یا فرماندهی تیپهای مستقل باشند."