چکیده:
هتک حرمت ساحت مقدس قرآن کریم (نعوذ بالله) در 11 سپتامبر سال 2010 (20 شهریور 1389) در ایالات متحده امریکا روح هر انسان آزاده و بهویژه مسلمان را مکدر ساخت. «تری جونز» کشیش افراطی کلیسای کوچکی در ایالت فلوریدای امریکا چندی پیش طرحی را ارائه داد که حاکی از به آتش کشیدن 200 جلد قرآن کریم در سالگرد حوادث 11 سپتامبر بود. زمانی که این کشیش با فشار افکار عمومی آمریکا سرانجام از این اقدام افراطی خود صرفنظر کرد، یک امریکایی افراطی دیگر پس از پاره کردن برگههایی از قرآن کریم، آنها را در محل حملات 11 سپتامبر 2001 در نیویورک به آتش کشید؛ اقدامی که دو کشیش کلیسای آنجلیکن در ایالت تنسی امریکا نیز به تکرار آن پرداختند.
در این مقاله ضمن بیان ضرورت تامل در هنجارهای بینالمللی حقوق بشر از حیث ماهیت، به مساله هتک حرمت ساحت مقدس قرآن کریم در ایالات متحده امریکا و حدود و ثغور حقهای بشری در موضع تزاحم و تعارض خواهیم پرداخت. در این راستا، پس از بیان واقعه، اقدام به هتک حرمت به قرآن کریم به بهانه آزادی بیان را از منظر حقهای بشری و چگونگی تعامل و تزاحم آنها از نظر خواهیم گذراند.
خلاصه ماشینی:
در این مقاله ضمن بیان ضرورت تأمل در هنجارهای بین المللی حقوق بشر از حیث ماهیت،به مسأله هتک حرمت ساحت مقدس قرآن کریم در ایالات متحده امریکا و حدود و ثغور حقهای بشری در موضع تزاحم و تعارض خواهیم پرداخت.
بند 3 ماده 91 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی در همین خصوص مقرر میدارد:«اعمال و اجرای آزادی بیان مستلزم حقوق و مسئولیتهای خاص است و ازهمینرو ممکن است تابع محدودیتهای از پیش تعیینشدهای باشد که در قانون تصریح شده و برای تحقق این امور ضرورت دارد:نخست،احترام به حقوق و حیثیت دیگران و دوم،حفظ امنیت ملی یا نظم عمومی یا سلامت و اخلاق عمومی».
36 ماده 02 میثاق حقوق مدنی و سیاسی متضمن این است که دولتها نهتنها موظفند از سخنانی که موجب ایجاد تنفر دینی و درگیری میان اهل ادیان و عقاید میگردد پیشگیری کنند،بلکه موظفند از نشر دیدگاههای دینی خشنی که موجب نقض حقوق و آزادیهای دیگران میشود نیز جلوگیری کنند و قلمرو تحت حاکمیت دولتهای خود را برای زندگی همراه با احترام،آسایش و بهرهمندی از حقوق و آزادیهای اساسی برای شهروندان و کلیه اشخاص تحتکنترل مؤثر خود فراهم آورند.
براساس این بند،دولتها قادر به اعمال برخی محدودیتها علیه آزادی بیان هستند و در این زمینه باید همچون دیگر اقدامات مثبت در راستای تحقق حقوق بشر،حمایت از افراد در مقابل بیانات تنفرآمیز به تصویب قوانین ملی مبادرت ورزند و این امر خود زمینه تأمل بیشتری در مسأله نزاحم تعارض احتمالی میان حقها و تلاش در جهت پیشگیری از آن،نخست در سطح ملی و در نهایت در جامعه بین المللی را مهیا میسازد.