برایان پتن - مجله گلستانه ادب و هنر

"برهایی از سرزمین شادی در کف دست‌های سبز رنگ زمین سقوط می‌کنیم قاصدی نمایان است نغمه‌اش به گوش می‌رسد مثل همیشه برایت،خبرهای تازه‌یی دارم: زیر افق، کنار دریاچه‌های وسیع، طلوع کرده‌اند، خورشیدهای عظیم روشن می‌کنند-بادبان‌ها را آن کرجی‌ها را که برای ابد به سوی پایین روانه‌اند مثل همیشه امروز-خبرهای تازه‌یی دارم: دریانوردان پاییز که ناپدید می‌شوند-در کناره دنیا فریاد نمی‌کنند غرق نمی‌شوند و از بین نمی‌روند اندام‌هایشان خنک مثل علف‌های سپیده دم دهانشان انباشته از سیب و ریه‌هایشان، مانند گل‌ها شکفته است امروز هم برایت،خبرهای عجیب می‌آورم مثل خبرهای عجیب هر روز: زوال نمی‌گیرد این پهن دشت هر صبح تا ابدیت زاده می‌شود هر صبح دوباره از نو زاییده می‌شود با این وجود آن‌ها که زاده می‌شوند و حین عبور-لبخند می‌زنند آه!عجیب‌ترین‌اند&%OGG026G% دیگر-باز نمی‌گردند اگر زوال بگیرند امروز هم، مثل همیشه آگاه می‌کنم تو را-با هشدار ساده‌یی هر صبح را، در خون خویش با جشن برگزار کن که: یا هیچ چیز نمی‌میرد-آن‌جا و هیچ چیز به پایان نمی‌رسد هر صبح، باید-دوباره و دوباره کشف کنی خود را جادوگران راستین می‌زدایند- ادراک خاک آلودۀ تو را و آگاهند که این پیشکش بر تو خجسته خواهد بود."