فصل اول رمان ساعات ادب و هنر

"قدم‌زنان یکی از کشاورزان را پشت سر می‌گذارد(اسم‌اش چان است؟) مردی قوی هیکل با سری کوچک که جلیقه‌یی گوجه‌یی رنگ پوشیده و دارد نهری را که از بستر درختان مروار می‌گذرد تمیز می‌کند. در لحظه‌یی،نکه به نظرش به هیچ وقت دیگرش شباهت ندارد،به نظر مثل ناکامی‌ دیگری‌ست و مثل آب یخ است و می‌تواند به راحتی شناکنان از آب بیرون‌ برگردد،اما جریان آب خود را به دورش می‌پیچد و او را با فشار ناگهانی و مردانه‌اش با خود می‌برد،انگار مردی قدرتمند از بستر رود بیرون می‌زند،ساق‌ پاهایش را با دو دست به چنگ می‌گیرد و آن‌ها را به قفسهء سینهء خود می‌چسباند و نگه می‌دارد. پاهایش(کفش‌هایش با آب رفته‌اند)گه‌گاه به کف رود گیر می‌کند و وقتی به کف می‌خورند تودهء سست‌ گل و لای را به خود می‌گیرند،گل و لای با طرح ضد نور برگ‌ها پر می‌شوند و همگی‌ پس از آن‌که خانم در آب می‌گذرد و از نظر ناپدید می‌شود بی‌حرکت در آب‌ متوقف می‌شوند."