چکیده:
ازدواج موقت از قوانین درخشان و کارساز اسلام است و باید آن را به مثابه یک ضرورت اجتماعی نگریست. حقیقت نکاح متعه عبارت است از پیمان طرفینی مرد و زن بر ازدواج موقت بر پایه مدت مشخص و مهر معلوم. طبق مدارک و دلایل موجود، می توان ریشه تاریخی نکاح متعه را به زمان شخص پیامبر(صلی الله علیه وآله)نسبت داد. در عقد موقت، زن و مرد برای مدت معینی بر یکدیگر حلال می شوند و پس از سر رسیدن زمان مذکور در عقد، خود به خود پیوند زناشویی آنان قطع می شود. از عمده مخالفان این ازدواج، غربی ها و همچنین اهل تسنن و برخی از مومنان می باشند. برخی از مومنان به خاطر ترس از سوء استفاده از این سنت الهی، با آن مخالفت می کنند. اما از آن رو که ازدواج دائم برای همگان میسور نیست و برخی از زنان و مردان نیازهای فوری تر و موقتی دارند که اگر اجابت نشود کشوری را با خود غرق خواهند کرد، بنابراین، باید این سنت دینی را به چشم راه حلی برای درمان نارسایی های جنسی در جامعه نگریست، نه وسیله ای برای ارضای زیاده خواهی مردان و هوس رانی تنوع طلبان