نویسندگان نو: برشی از داستان به همین سادگی معرفی و نقد

"او سال‌ها پیش از یاد اهالی رفته بود. کلید کتابخانه را از روی تلویزیون برداشت؛تلویزونی که سال‌ها پیش از کار افتاده بود. وقتی در روزنامه خوانده که تماشای تلویزیون برای سلامتی مضر است،اصل دومش را تعیین کرد: تلویزیون،رادیو و هر وسیله برقی دیگر،ممنوع!وارد کتابخانه شد و پرده کتابخانه را پس‌ کشید. این وسواس و میل به سلامتی در مرد با فراموش شدنش توسط آدم‌های دیگر و تنهایی و انزوای شدیدش،موقعیت طنزآلود و درعین‌حال دردناکی‌ ایجاد می‌کند و بستر داستان به درستی آماده می‌شود اما اتفاقی که قرار است در این بستر بیفتد-مگر در اثر تصادف-در عین فاجعه بودنش بسیار کمرنگ ساخته شده است. راوی سوم‌شخص و محدود به مرد ست اما در دو سطر پایانی داستان و زمانی که تصادف رخ می‌دهد راوی در چرخشی نادرست تبدیل‌ به دانای کل می‌شود و مثل دوربینی با فاصله،نظاره‌گر مرگ مرد است."