ارتباط مؤلفه های هوش هیجانی و ریسک فرار از منزل در دختران نوجوان مقاله

طرح مسئله:پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطهء بین مؤلفه‌های هوش هیجانی‌ و ریسک فرار از منزل در دختران نوجوان اجرا شد. روش:این پژوهش همبستگی از نوع تحلیل رگرسیون چندگانه بود.500 نفر از دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه و پیش‌دانشگاهی مناطق 2،5 و 7 آموزش و پرورش شهر مشهد که به شیوهء تصادفی طبقه‌ای خوشه‌ای انتخاب شده بودند با استفاده از پرسشنامه‌های ویژگیهای جمعیت‌شناختی،ریسک فرار از منزل و هوش‌ هیجانی بار-اون مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها:تحلیل داده‌ها نشان داد که بین هوش هیجانی کلی و برخی از مؤلفه‌های‌ آن شامل احترام به خود،شادکامی،واقعیت‌سنجی،خودآگاهی هیجانی،تحمل‌ استرس،انعطاف‌پذیری،مهارت تکانه،مسئولیت‌پذیری اجتماعی و حل مسئله با ریسک فرار دختران از منزل همبستگی منفی و معناداری وجود دارد.نتایج تحلیل‌ رگرسیون به ترتیب حاکی از نقش برجسته‌تر واقعیت‌سنجی،مهارت تکانه و شادکامی بر ریسک فرار دختران از منزل بود. نتایج:نتایج از تأثیر احتمالی مؤلفه‌های هوش هیجانی بر ریسک فرار دختران از منزل حمایت می‌کند.مؤلفهء واقعیت‌سنجی برجسته‌ترین متغیر در پیش‌بینی ریسک‌ فرار دختران از منزل بود.

"با توجه به اینکه فشارهای روانشناختی در دختران فراری بیشتر از دختران عادی‌ است(بازیاری میمندی،1831)و با در نظر گرفتن اینکه هوش هیجانی نقش مؤثر در واکنش فرد به رویدادهای تنیدگی‌زا دارد Ciarrochi,Dean,Anderson,2002;) (Austin,2004 ،پژوهش حاضر با هدف«تعیین ارتباط مؤلفه‌هیا هوش هیجانی با ریسک فرار دختران از منزل»،و همچنین به منظور«تعیین نقش احتمالی مؤلفه‌های‌ هوش هیجانی بر ریسک فرار دختران از منزل»بر روی نمونه‌ای از دختران عادی انجام‌ شده است تا راهکارهایی به منظور کاهش این معضل اجتماعی پیشنهاد کند. جدول 4:خلاصهء الگوی رگرسیون،تحلیل واریانس و مشخصه‌های آماری رگرسیون ریسک‌ فرار از منزل بر اساس مؤلفه‌های هوش هیجانی آزمودنیها (به تصویر صفحه مراجعه شود) -a متغیر پیش‌بین:آزمون واقعیت‌ (RT) -b متغیرهای پیش‌بین:آزمون واقعیت،مهار تکانه‌ (RT,IC) -c متغیرهای پیش‌بین:آزمون واقعیت،مهار تکانه،شادکامی‌ (RT,IC,HA) ادامهء جدول 4 (به تصویر صفحه مراجعه شود) 4)بحث نتایج پژوهش حاضر در تأیید فرضیه‌های تحقیق مبنی بر ارتباط بین مؤلفه‌های هوش‌ هیجانی و ریسک فرار دختران از منزل نشان می‌دهد که هرچه میزان واقعیت‌سنجی، شادکامی،حل مسئله،احترام به خود،خودآگاهی هیجانی،تحمل استرس، انعطاف‌پذیری،مسئولیت اجتماعی،مهار تکانه و هوش هیجانی کلی در دختران بالاتر باشد،ریسک فرار آنها از منزل کمتر است. این یافته با نتایج پژوهشهای استادی‌ (5731)و بازیاری میمندی(1831)همخوان است که معتقد بودند دختران فراری در مواجهه با رویدادهای تنیدگی‌زا از راهبردهای هیجانی ناکارآمد استفاده می‌کنند و رفتار فرار آنها راهی هیجان‌مدارانه برای مقابله با استرس است. این یافته با نتایج تحقیق‌ استادی(5731)همخوان است که نشان می‌دهد دختران فراری در مواجهه با رویدادهای تنیدگی‌زا به علت آستانهء تحمل پایین،به جای رویکرد شناختی مؤثر از راهبردهای هیجانی ناکارآمد استفاده می‌کنند و اغلب با تفکرات غیر منطقی خود،شرایط نامساعد را تغییرناپذیر دانسته در برابر ناکامیها و سختیها سریعا تحمل خود را از دست‌ می‌دهند."