بررسی همبسته های اجتماعی میزان گرایش دانشجویان دانشگاهی شهر تهران به جنبش های دینی جدید مقاله

گرایش جوانان تحصیل کردهء دانشگاهی به جنبش‌های دینی جدید،در ایران امروز و با وجود حکومت دینی،پدیدهء نوینی است که درخور بررسی و مداقهء علمی است.پژوهش حاضر به دنبال کشف میزان گرایش دانشجویان به جنبش‌های دینی جدید بوده و درصدد است تا برخی‌ همبسته‌های اجتماعی این گرایش را نیز شناسایی و توصیف نماید.تحقیق حاضر با استفاده از روش پیمایش انجام گردیده و برای گردآوری داده‌ها از پرسش نامه‌های خود-اجرا استفاده شده‌ است.جمعیت آماری تحقیق 147189 نفر از دانشجویان دانشگاه‌های دولتی شهر تهران در سال‌ 1386 بوده که با استفاده از شیوهء نمونه‌گیری تصادفی دو مرحله‌ای و براساس فرمول نمونه‌گیری‌ کوکران،حجم نمونه‌ای برابر با 400 نفر از آنان به عنوان پاسخ‌گویان تحقیق انتخاب شدند.نتایج‌ تحقیق حاکی از آن است که 9/4 درصد از آن‌ها دارای گرایش قوی نسبت به جنبش‌های دینی‌ جدید داشته‌اند،درحالی‌که 41/7 درصد از آن‌ها دارای گرایش ضعیف بوده‌اند.تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که بالاترین میزان گرایش به جنبش‌های دینی جدید در بین دانشجویانی مشاهده‌ شده است که هنوز ازدواج نکرده بودند،به طور نیمه وقت شاغل بوده‌اند،در رشته‌های هنر و علوم‌ انسانی تحصیل می‌کرده‌اند،جزو اقوام لر و ترک و کرد بوده‌اند،و والدین آن‌ها به طبقات اجتماعی‌ بالاتر متعلق بوده‌اند.همچنین،گرچه دختران دانشجو در مقایسه با پسران،گرایش بیشتری به‌ جنبش‌های دینی جدید داشته‌اند،این تفاوت به لحاظ آماری معنادار نبوده است.در نهایت،نتایج‌ آزمون‌های همبستگی نشان می‌دهند که میزان گرایش به جنبش‌های دینی جدید رابطهء معکوس و معنادار با میزان دینداری و رابطهء مستقیم و معنادار با میزان گرایش به هویت قومی داشته است. یافته‌های تحقیق حاضر بر توجه بیشتر به پدیده جنبش‌های دینی جدید و ابعاد آن در ایران،از سوی پژوهشگران و دانشگاهیان و نیز سیاست‌گذاران اجرایی کشور دلالت می‌نماید.