برنج - مجله کلک ادب و هنر

"با ساقه‌هایی نازک‌تر از اندام شمع‌ها برگ‌هایی چون پرهای حواصیل، سبز اما * با رگ‌های سرکشیده تا مرز سرگشودن آه ای از تبار ببر! نمی‌خواهم‌ات تنها تن به میزی بسپاری نمی‌خواهم‌ات تنها دل به خوردن خوش بداری می‌خواهم‌ات رونده در کشتزارها آنجا که برنج قیام کرده است و آب برق می‌زند می‌خواهم‌ات آنجا پاینده چون موهبتی به دور از سفره‌های سپید با دست‌های غرق در گل بمانی. از کتاب منتخب اشعار شاعر چاپ 2991."