گفتم یادم می ماند! ادب و هنر

"ساعت یازده و پنجاه و پنج دقیقه‌ی روز چهارشنبه(دیروز)سمپاش و مدیر آپارتمان‌ پشت در بودند. مدیر آپارتمان گفت:محال است. مدیر آپارتمان گفت:چهل و پنج دقیقه‌ تاخیر... پرسیدم:اتاق‌ها هم؟ سمپاش گفت:نه،فقط دستشویی و حمام. جوان‌ روی چهار پایه ایستاد و یکی از دانه‌های مکعبی را از نایلون بیرون آورد. سمپاش پرسید:این‌جا؟ مدیر آپارتمان گفت:نه،آن طرف،به‌ دستم نگاه کن. مدیر آپارتمان گفت:مرحله‌ی اول‌ همین‌طور که می‌بینید طعمه‌گذاری است. سمپاش از روی چهار پایه پایین آمد. پرسید:حمام کجاست؟ مدیر آپارتمان همین‌طور که جلو جلو می‌رفت،گفت:همه‌ی نقشه‌ها یکی است. سمپاش چهار پایه را تو حمام گذاشت و رویش ایستاد. مدیر آپارتمان گفت:چهل و پنج دقیقه... مدیر آپارتمان گفت:کاش برای وقت‌ مردم ارزش قایل بودند. سمپاش گفت:بعد از سمپاشی تا دو ساعت آب نریزید. مدیر آپارتمان گفت:حدود یک ماه پیش‌ زنم بچه موش را تو باغچه دیده. مدیر آپارتمان گفت:چهل و پنج دقیقه‌ تاخیر داشتند. مدیر آپارتمان گفت:چهل و پنج دقیقه‌ تاخیر داشتند."