آواز پرنده - مجله کلک ادب و هنر

"باید صبر کنی *فرزانه الستی (به تصویر صفحه مراجعه شود) زن گفت:دیگه خسته شدم،یا باید منو انتخاب کنی یا زن و بچه‌ت رو. مرد گفت:گفتم صبر کنی،رها کردن اونا کار ساده‌ای نیست. مرد گفت:دیگه چیزی نمونده،همین روزهاست که‌ زنه می‌گذاره و می‌ره. زن گفت:باز هم بهت فرصت می‌دم،ولی بدون که‌ دیگه نمی‌تونم زیاد صبر کنم. مرد گفت:حالا پاشو یه چای درست کن. زن گفت:چای بریزم؟ مرد گفت:زود باش،دیرم شده باید برم. مرد گفت:چای رو آوردی؟ زن فنجان چای را روی میز گذاشت. مرد گفت:باید برم. زن فنجان خالی را برداشت و به طرف سماور رفت. بعد دهانش را باز می‌کند که بخواند،نمی‌تواند. پرنده‌ای از میان شاخه‌های درخت رو به‌ رو شروع به خواندن می‌کند. حوض بزرگ خانه پر از آب می‌شود و سرریز می‌کند. عزیز سماور را می‌آورد و منیر ظرف هندوانه را کنار بشقاب‌ها جلو پدرمی‌گذارد. بعد طاق ایوان شکافته می‌شود و فرو می‌ریزد و خاک همه‌ی دنیا به هوا بلند می‌شود."