خلاصه ماشینی:
"تلمبه همه روزها پنج تا هفت ساعت کار میکند و برای هر یک از سه هزار نفر مردم شین گتی بیست لیتر آب فراهم میآورد این مقدار آب دو برابر میزان آبی است که آنان قبل از نصب تلمبه مصرف میکردند.
در این صورت با نصب تلمبه خورشیدی آیا این خطر در میان نبود که ضمن افزایش میزان آب،چاه دانش روزی خشک شود و یکی از نقاط همگرایی زندگی اجتماعی جامعه موریتانی محو و نابود گردد؟پس چگونه امکان داشت که یک راهحل منطقی برای این مسئله پیدا کرد؟راهحل این مشکل،ساختن آموزشگاهی بود که پشتبام آن میبایست به عنوان دستگاه گیرنده دستگاه گیرنده انرژی خورشید بکار رود:بدینسان مقدور بود که چاه دانش دوباره احیاء گردد و زندگی مشترک جامعه موریتانی نیروی تازهیی بگیرد.
آیا ضرورت داشت که بنایی با طرح فوق مدرن ساخته شود یا اینکه میبایست سعی کنند که هماهنگی بنای تازه با بناهای زیبای اطراف مانند مسجد قدیمی شین گتی حفظ گردد؟برای این مسئله توفیقآمیزترین راهحل پیدا شد.
چاههای دانش(بقیه) از این نبود که چاههای تازهیی حفر شود یا اینکه چاههای قدیم مرمت کردند و چند عدد تلمبه قدیمی در آنها نصب شوند تا بتوانند به وسیله موتورهای دیزل کاملا مورد اطمینان و بدون عیب و نقص بکار افتند.
این تلمبه نخستین تلمبه واقعا عملی است که ساخته میشد تا در بنایی که با همکاری هلیو-تکنسیینها(کسانی که در فن استفاده از انرژی خورشید برای تبدیل نور طبیعی به جریان تخصص دارند) و معماران بوجو آمده است،نصب گردد."