مسایل مذهب در دهه سوم انقلاب اسلامی ایران مقاله

"مع هذا مذهب در رویکرد دومین خود به این‌ مسایل مذهب در دهه سوم‌ انقلاب اسلامی ایران فهم تاریخی مذهب بر پایه گفتگوی دنیای دیندار و سکولار از جزمیات مذهبی‌ سلب اعتبار کرده و زمینه را برای بازسازی نوین تعابیر دینی آماده می‌سازد پایه رشد تماس‌های منفی(شورش علیه نوسازی‌ پهلوی و جنگ تحمیلی)و مثبت(ارتباطات سکولار و انتقال ارزش‌های اثباتی)جامعه سنتی ایران با جامعه جهانی تکوین یافت و با بسط عام اندیشه‌ ابطال‌پذیری مذهبی،زمینه را برای تقویت بحران در نظام فرهنگی جامعه پی‌افکند. نتیجه بروز چنین بحرانی نیز رشد احساس‌ فناپذیری مذهب و حداقل ضرورت تغییر روح آن در مواجهه با جایگزینی مسؤولیت انسانی در ایجاد معنا و ارزش زندگی به جای مشیت الهی بود که البته‌ خود از شر اضطراب انسان متجدد به واسطه آگاهی‌ از زیستن در جهانی پوچ و بی‌معنا و همچنین‌ اعتمادناپذیری علم و عقل در فرایند تاریخ و ترقی‌ جهت پی‌ریزی انسجام نوین اجتماعی بر پایه‌ لیبر الیسم و دموکراسی و آزادی و برابری مدنی و بلکه مسلط سازی تکنولوژی بر آدمی تا سر حد بوروکراسی جنگی آن مصون نبود."