چکیده:
در این پژوهش دادههای مربوط به حد اقل دمای روزانه ایستگاه سنندج طی سالهای 1339 تا 1381 مورد استفاده قرار گرفت.در طی این دوره 85 روز با دمای کمتر از 20- درجه سلسیوس به عنوان روزهای سرد انتخاب شدند.نقشه های مربوط به دمای هوا، مؤلفه های باد مداری و بد نصف النهاری در تازهای 500،700،850،925،و 1000 هکتوپاسکال برای این روزها در نرم افزار گرادس ترسیم شد.به منظور بررسیهای بیشتر و انجام مطالعات همدید،نقشههای مربوط به تاریخ 1361/11/6 تا 1361/11/13 که نشان دهنده یک دوره هشت روزه سرمای وزشی بود،به عنوان نمونه انتخاب گردید.برای هرکدام از این روزها،نقشههای ارتفاع ژئوپتانسیل،دمای هوا و مؤلفه برداری باد در تراز 500 هکتوپاسکال ترسیم شد.در این دوره بیشتر قسمتهای ایران،بویژه ایستگاه سنندج در نیمه غربی یک فرود عمیق قرار داشتند.به نظر میرسد نیمه غربی این فرود حامل هوای سرد از عرض های بالا به منطقه بوده که در نتیجه موجب افت شدید دما در بیشتر نقاط ایران و از جمله سنندج گردیده بود.