چکیده:
نویسنده برای اثبات مالکیت ولی امر بر انفال به آیه اول سوره انفال و آیه ششم و هفتم سوره حشر و سه دسته از روایات معصومین(ع)استدلال میکند: دسته اول روایاتی است که دلالت بر مالکیت رسول خدا(ص)بر انفال دارد و دسته دوم روایاتی است که دلالت بر مالکیت رسول خدا(ص)و سپس امام بعد از ایشان دارد و دسته سوم روایاتی است که دلالت بر مالکیت امام(ع)بر انفال دارد.وی پس از بررسی آیات و روایات یاد شده نتیجه میگیرد که همه انفال برای پیامبر است و سپس به امام بعد از ایشان که قائممقام اوست خواهد رسید.
خلاصه ماشینی:
"1-صحیحه ابی صباح کنانی از امام صادق(ع): نحن قوم فرض الله طاعتنا،لنا الأنفال و لنا صفو المال و نحن الراسخون فی العلم،و نحن المحسودون الذین قال الله: «أم یحسدون الناس علی آتاهم الله من فضله»؟؛ 22 امام(ع)فرمودند:ما کسانی هستیم که خداوند اطاعت ما را واج کرده است و انفال و برگزیده مال برای ما است،ما راسخون در علم هستیم،ما همان افرادی هستیم که مورد حسادت قرار گرفتیم و خداوند در مورد ما فرمود:«آیا به سبب آنچه که خداوند از فضلش به ایشان داده است،به آنان حسادت میورزید؟» بر این فرض که مراد از«نحن»خصوص ائمه علیهم السلام باشد این صحیحه دلالت میکند که انفال،ملک ایشان است و اگر از«نحن»اراده اعم شده باشد، ائمه و رسول(ص)را در بر میگیرد و از اخبار نوع دوم خواهد بود.
1-روایت محمد بن مسلم از امام صادق(ع): سمعت أبا عبد الله(ع)یقول:و سئل عن الأنفال،فقال:کل قریة یهلک أهلها أو یجلون عنها فهی نفل لله عز و جل،نصفها یقسم بین الناس و نصفها لرسول الله(ص)،فما کان لرسول الله(ص)فهو للامام؛03 از امام صادق(ع)دربارهء انفال پرسش شد،شنیدم که ایشان فرمودند،هر آبادی که اهل آن نابود شده یا آن را ترک کرده باشند،برای خداوند عز و جل است،نصف آن بین مردم تقسیم میشود و نصف دیگ برای پیامبر(ص) است و هرآنچه برای رسول خدا(ص)است برای امام است."