اکسپرسیونیسم موضوع اصلی نیست (یادداشتی از اریک فیشل 1982) مقاله

"آن‌چه کشف کردم این‌بود که بدون دانستنماجرا یا این‌که فلان فیگور کدام شخصیت اسطوره‌ای است، (به تصویر صفحه مراجعه شود)می‌توانم به قصد و منظور تابلو دست یابم. شخصیت‌های اسطوره‌ای بکمان برایم خیلی جذاب بودند اماهیچ منبعی برای درک آن‌ها در فرهنگ آمریکایی یا دراندوخته‌های ذهنیم سراغ نداشتم. این، (به تصویر صفحه مراجعه شود)نقطه‌ای است که می‌توان اوج تألم و دغدغه‌های او را دریافت. بنابراین در حین نقاشی،خیلی بیشتر از گذشته به خودمسخت می‌گیرم و این برایم جالب است. اما آن‌چه مسخره است این است که یک هنرمند آبسترهاکسپرسیونیست بعد از 20 سال لکه‌دارکردن بوم وانمودمی‌کند که طبیعتا در طول زمان بهبود پیدا می‌کند ولی سوالاین‌جاست که او چطور می‌تواند سال‌ها با جهان اطرافش،بهیک روش مشخص و تغییرناپذیر تعامل داشته باشد؟برای یکنقاش بسیار مهم است که برای چالش برقرارکردن با نگاهی کهبه جهان دارد معانی تفضیلی داشته باشد و این هم‌چنین بهجذاب‌کردن نگاهش به پیرامون نیز کمک بسزایی می‌کند."